________________
श्रीदे० तुहमणो चिंतए चित्ते ॥ ३० ॥ मन्ने कत्थवि दिट्ठो एस मुर्णिदो मया दयाभवणं । ज मह मणजलनिहिणो इंदुन्न जणेइ उल्लासं ||
कृमालकथा all॥३१॥ इय चितिरस्स तस्सासु भासुरं जाइसरणमुष्पन्न। तो मुत्तु सव्वकजे पत्तो गुरुचरणनमणत्थं ॥३२॥ नमिउं गुरुणो पुच्छइ धर्म संघा- जिणधम्मो किंफलो? भणइ पूरी। सो सग्गमुक्खफलओ पुच्छेइ पुगोवि नरनाहो॥३३॥ किं फलमबत्तसामाइयस्स? रजाइ संसइ चारविधौन मुगिंदो। तो तुट्ठो मणइ नियो किं उवलक्खह ममं भयवं! ॥३४॥ तयणु अणुत्तरसुयनाणसुद्धउबओगओ मुणिय सूरी । जंपइ ॥३४९॥ संपइ! नरवर आसि पुरो मज्झ तं सीसो ॥३५।। तथाहि-कइयावि मासकप्पेण विहरमाणा समं महागिरिणा । अम्हे कोसंविपुरं
| पत्ता दुन्भिक्खकालंमि ॥३६॥ संकडभावा वसहीण बहुप्रभावेण मुणिजणस्स तहा सिरिअजमहागिरिणो वयं च वसहीसु वीसु ठिआ ॥३७॥ सुत्तट्ठपोरिसिकमेण मिक्सवेलाइ साहुसंघाडो। अम्हं कम्मिवि ईसरगिहमि मिक्खत्थमणुपत्नी ॥३८॥ अत्ताणं सत्ताणं तो मनतण तेण धणवइणा । भत्तीइ भत्तपाणं पउरं उबढोइयं तस्स ।:३९।। दिद्वं च तमेगेणं भिक्खयरेणं तहिं पविद्वेणं । चितइ इमिणो || | भत्ते अहो अहो धम्ममाहप्पं ॥४०॥ तुल्ले भिक्खयरत्ते इमे सउन्ना लहंति सम्बत्थ। अयं तु पुनरहिओ लहामि जह नवरमकोसं ॥४१॥ इय चिंतिय सो लग्गो मुणीण मग्गंमि मग्गए बहुसो। भयवं ! तुम्भे सञ्चत्य लहह ता देह मह किंचि ॥४२॥ तो मुणिवरेहि मणियं भो भद्द! न अम्ह संतियं भत्तं । अम्ह इमस्स य पहुणो गुरुणो चिदंति वसहीए ॥४३॥ तेणासाविवसेणं वसहिं आगंतु जाइया अम्हे । साहूहि तेण कहिओ सन्बोवि हु मग्गवुत्तो॥४४॥ तो नाउ सुएण वयं भावि पवयणसमुन्नइकरं तं । सामाइयसुसुच्चारपुब्वगं झचि दिक्खिसु ॥४५॥ भोयाविओ जहेच्छं मणुन्नमाहारमा निसाए सो। सुद्धमणो गूढविनइयाइपंचत्तमणुपत्तो ॥४६॥ इगबिंदुयसमहियलेहदोसउप्पन्नअंधभावस्स । कुमरकुणालस्म म एम भूव ! तं नंदगो जाओ।४७॥ इय सोऊणं राया बहु- ॥३४९॥