________________
श्रीदेο
चैत्य०श्रीधर्म० संघा
चारविधौ ॥३४२॥
अत्र भाष्यं पणिहाणाणि इमाणि य इह कायद्याणि निच्छएणेव । पणिहाणंता जम्हा संपूना वंदना भणिया ॥१॥ ( ८५०) उवएस| विसेसाओ इतो अहिगंपि चिचउचीहिं । पयडियभावाइसयं कीरंतं गुणकरं चैव ॥२॥ (८५१) उक्तं च-मिच्छादंसणमहणं सम्मईसण विसुद्धिहेउं च । चिइवंदणार विहिणा पन्नत्तं वीयरागेहिं || ३ || (७८४) भावुलासेण विणा अहिगपवित्ची न हुअ धम्मंमि । सो | खलु सुप्पणिहाणं भण्णह विनायसमएहिं ||४|| (८१३) वंदणपणिहाणाओ सुविसुद्धाओ पवङ्गमाणाओ । सुबह जिनिंदसमए देवचं दडुरो पत्तो ॥ २॥ ( ८१५) कयमित्थ पसंगेणं एवं पणिहाणसंगया एसा संपुण्णा उकोसा निद्दिट्ठा वंदना लट्ठा ||६|| (८७४) दर्दुरांकदेवकथा त्वियं
रायगिहे गुण सिलयंमि चेइए अन्नया समोमरिओ । वीरजिणो जा धम्मं कहइ सुरासुरनरसहाए ॥१॥ ता चउस हस्तसामाणिएहि चउगुणाइ आयरक्खेहिं । अग्गमहिसीहि चउहिं नियनियपरिवारजुतेहिं ॥२॥ अन्नेहिं बहुदेवीदेवेहि जुओ महाविभूईए । पडुपडद्दनियवाईयरवेण परंतओ गयणं ॥ ३ ॥ तत्थेगो वरअमरो पत्तो तिपयाहिऊण वीरजिणं । वन्दित्तु नमंसित्ता धम्मकते भणइ एवं ॥ ४ ॥ अविगलनिम्मलकेवलबलेण सयलंपि. मुणह पहू ! तुज्झे । गोयमपमुहमुणीणं नट्टविहिं पुण पयंसेमि ।। ५ ।। दव्वत्थयंतिकाउं मोणं णिपुंगवो विहेसीअ । अप्पडिसिद्धं अणुमयमिय विहिणा नाडयं काउं ।। ६ ।। पुणवि नमंतो भणिओ सो पहुणा अमरपवर ! जीयमिणं । किचमिणं तो हिट्टो एसो पत्तो सठाणंमि ||७|| अह नमिय जिणं पुच्छइ गोयमसामी सुरेण पहु! इमिणा । किं कासि पुरा सुकथं जं लद्धा एरिसी रिद्धी ||८|| जिणवंदणपणिहाणा इमस्स रिद्धी इमत्ति जिणभणियं । पुणरवि गोयमपुट्ठो तचरिअं कइइ इअ सामी ||९|| इह रायगिहे नयरे मह पासे गहिय सुद्धगिद्दिधम्मो । नंदमणिआरसिट्ठी पोसहसालाइ कइयावि
दर्दुरांक
कथा
॥३४२॥
