________________
चतुर्विंश
तर्विश
श्रीदें. चैत्यश्रीधर्मसंघाचारविधौ ॥३२६॥
७॥ अथाबपानैर्मनो जालस्तदा ॥६॥ तं त्रिः प्रदक्षिणायचतयत् ॥ ५ ॥ यत्रैष्यात
SAMPARAN
RAILURAMMAudiy
SHER
atalil
दहिंडनेनास्य, तर्कयन्नुपवासिताम् ॥ ३॥ एवं प्रतिदिनं कुर्वन् , वरात्रमतीत्य सः । दध्यौ स्वाम्यद्य मद्गेहे यद्यागच्छेत् परेण | किम्? ॥४॥ घ्यायनिति गृहस्पांतस्तस्थौ स्वस्थमनाचिरम् । मध्याह्वे तु गृहद्वारे, सोऽथ स्थित्वेत्यचिंतयत् ॥५॥ यात्रैष्यति | | वीरोग्य, कल्पद्रुरिव जंगमः। संमुखस्तस्य यास्यामि, मुर्धबद्धांजलिस्तदा ॥६॥ तं त्रिः प्रदक्षिणीकृत्य,दिष्ये सपरिच्छदः। ततो नेष्ये गृहस्यान्तनिघानमिव जंगमम् ।।७॥ अथानपानैर्मनोझैः,प्रासुकैरेषणीयकैः। मक्त्या तं पारयिष्यामि,संसारांभोधितारकम् ॥८॥ पुनर्नत्वाऽनुयास्यामि, पदानि कतिचिचतः। धन्यमन्यः खयं भोक्ष्ये, शेषमुरितं मुदा ॥९॥ एवं मनोरथश्रेणी, जिनदत्तस्य कुर्वतः। श्रीवीरोमिनवश्रेष्ठिगृहे मिक्षार्थमागमत् ।।१०।। कुल्मापा दापितास्तेन, चेट्या चटुकहस्तया । सुपात्रदानतस्तत्र, पंच | दिव्यानि जज्ञिरे ॥ ११ ॥ नृपाद्या मिलितास्तत्र, श्रेष्ठ्यसो तैः प्रशंसितः। पारयित्वा ततोऽन्यत्र, विहाँ प्रभुरप्यगात् ॥ १२॥ जिनदत्तो निशम्याथ, ध्वनंतं दिवि दुन्दुभिम् । दध्यौ घिग मामधन्योऽहं, यन्नायान्मद्गृहं प्रभुः ॥ १३ ॥ तत्पुर्यामथ तत्रादि, केवली समवासरत् । नृपाद्या एत्य तं नत्वाऽपृच्छत् कः पुण्यवानिह ॥ १४ ॥ सोऽप्याख्यजिनदत्तं तं, राज्ञोवेऽनेन नो जिनः।। पारितः पारितः किंतु, घेष्टिनाऽभिनवेन सः ॥१५॥ केवली कथायित्वाऽस्य, भावनां मूलतोऽपि हि । वभाषे भावतोऽनेन,पारितः। परमेश्वरः ।।१६।। दघानेन समाधि तं, प्रधानं धीमता तदा। द्वादशस्वर्गसंसर्गयोग्यं कर्म समर्जितम् ॥१७॥ किं चान्यद्यदि नाश्रीव्यत्तदाऽसौ देवदुंदुभिम् । ततस्तदैव संग्राप्स्यत् , केवलज्ञानमुज्ज्वलम् ॥१८॥ अनेन भावशून्येन, नूतनश्रेष्टिना पुनः। सुपात्रदानतः प्राप्त, स्वर्णवृष्ट्यादिकं फलम् ॥१८॥ समाधिरहितो जीपः, स्वाल्लभेतैहिकं फलम् । समाधिना पुनर्युक्तः, स्वर्गमोक्षाद्यपि क्षणात् ॥२०॥ जिनदत्तं प्रशस्याथ,ते सर्वेऽगुर्यथागतम् । जिनास्तदेवं विज्ञेया, नूनं भावसमाधिदाः ॥२१॥ तथा 'चंदेसु'इत्यादि,
॥३२६॥
Here