________________
श्रीदे० चैत्य०श्रीधर्म० संघा चारविधौ ॥ ९२ ॥
उ विभवंति इमं । सहजगज्जीवहियं भयवं । तित्थं पवतेहि ||१७|| इय विश्वविउं सामि नमिऊण य ते सुरा गया सम्गं । जिणनमणाओ सग्गं जंति जिया अहव किं खुजं ! || १८ || इंदनियत कुत्रेरप्पेरिय जंभगसुरेहिं जयपहुणो । मणिरयणकणयपमुही उबणीओ विवि विश्वभरो ||१९|| सिंघाडगतिगचच्चरच उक्कच उमुहमदापहपहेसु । तह गोयररत्थाइसु वरवरियाघोसणेण तओ ॥२०॥ सूरोदयाउ आरम्भ पायरासाउ जाव जयनाहो । वियरेइ कोडिमेगं कणगस्म तहऽडुलक्खा उ ||२१|| कोडीसय तिग कोडी अट्ठासीई असीइलक्खा उ । जगवच्छलेण संवच्छरण दिना तिजयपहुणा ।। २२ ।। एवं कंचणधाराहिं तच्चधाराधरोवित्र धराए । पढमो धराधिराया धरिसेड़ दरिद्दसंतावं ||२३|| अह वरिसियढ़ाणंते सहसा चलियासणा सुरवरिंदा । सबिडीइ मपरिसा सच्चेऽवि समागया इत्थ ||२४|| तद्दिक्खभिसेयं सायकुंभकुंभेहिं अंभभरिएहिं । पहुणो कुणंति अह पहू आरुहइ सुदंसणं सिवियं ॥ २५ ॥ पुि उक्खित्ता माणुसेहिं साहद्दुगेमकूवेहिं । पच्छा वदंति सीयं असुरिंदसुरिंदना गंदा ||२६|| सुरनरवरपरियरिओ चिते कसिणडुमीह अवरहे । छट्ठेण अपाणेणं सिद्धत्थवर्णमि गंतु पहू ||२७|| हरिपत्थणाड़ चउमुट्ठि काउ लोयं तओ नमिय सिद्धे । मम सहमकरणिअं | पात्रंति चरितमारूढो ||२८|| अह उक्खित्ते दुवेहगुरुचरण भरंमि सामिणो समगं । साहिअंपिव दाउं मणपअवनाणमुप्पनं ॥ २९ ॥ तह चत्तारि सहस्सा कच्छ महाकच्छपमुद्दनरवणो । सयमेव विहियलोया पहुभत्तीऍ गहियंसु वयं ||३०|| कलहेहिं गइंदो इव अणुगम्मतो मुणीहिं तेहिं पहू । जलहि भूरिमत्तो कयमोणो विहरए वसुहं ||३१|| मिक्वाइ गओ सामी भक्तीइ जणेण हयगयाईहिं । | कन्नाहिं निमंतिअह वत्थाभणेरणासहिं च ||३२|| तइया अमुणियमिकखायरो जणो दाउ जाणइ न मिक्खं। तो मिक्खं अलहंता छुहामिभ्रूया सुणी ते उ ||३३|| हद्धी कुसेवगा इव मुत्तु पहुं इकगं तओ सव्वे । गंगातीरवणेसुं जाया कंदाहआहारा ॥ ३४ ॥
नमिविन
मिवृचं
॥ ९२ ॥