________________
॥६३५॥
बोलो फुरंतघणपुंडरीडिंडीरो। पसरंतपउरवाहो अइभीमो खुहियजलहिव्व ।।७४॥ साऊण तमासन्नं चंदनरिंदो विवड्डियामरिसो। विप्फुरियरणुच्छाहो पत्तो संवडम्मुहो तुरियं ॥७५॥ नियनियसामिय कजजयाण जसलालसाण तो सहसा। दोण्हंपि अणीयाणं पयट्टमाओहणं भीमं ॥७६॥ सुहडेहि समं सुहडा जुडिया तह साइणोवि साईहिं । रहिएहिं महारहिणो निसाइणो पुण निसाईहिं ॥७७॥ खित्तं च खणेण पडिप्रहेण चंदस्स सेन्नमियरेण । थेवं बहुणा सरियाजलंव जलनाहनीरेण ॥७८।। अह पवणजवणउत्तुंगतुरंगजुत्तं रहं समारूढो । रोसानलदुप्पेच्छो सयमेव समुट्ठिओ चंदो ॥७९।। तो कुंताहयकुंजरविरसियभजंतसेसदोघढें । मोग्गरपहारवज्झं तरहवरुत्तठ्ठहयथट्ट ।।८०॥ अणवरयवारधोरणिविज्झंतपलायमाणपाइकं । खित्तं तेण रिउबलं केसरिणा हरिणजूहंव ।।८।। ता उट्ठिओ सुरुट्ठो महिंदसीहोवि जीवि
यनिरीहो। जायं च वणगयाणव तेसि दोण्हवि चिरं समरं ॥८२।। कहकहवि गयाघायासाइयमुच्छो छलं लहेऊण । - भवियव्वयानिओया बद्धो चंदो महिंदेण ॥८३।। भो साहु साहु सुपुरिस ! निव्वडिओ अज ते सुहडवाओ । इयजंपिरेण मंतिस्स अप्पिओ जीयरक्खत्थं ॥८४।। गंतूण तओ तुरियं पलायमाणम्सि चंदसेन्नम्मि । हाहारवं कुणंती गहिया रइसुंदरी तेण ॥८५।। मायाविऊण चंदं रइसुंदरिलाभवट्टियाणंदो । पत्तो नियम्मि नयरे भणिऊण तइं समारूढो ॥८६॥ सुंदरि ! सुयमेत्ताहे अणुराओ मे तुमम्मि संजाओ । तव्वसएण य विहिओ संरंभो एत्तिओ एस ॥८७॥ ता एस पयासतरू साहल्लं लहउ तुह पसाएण। पडिवज सुयणु ! संपइ कुरुजणवयसामिसीलत्तं ।।८८। तो चितइ चंदपिया धिरत्यु संसारविलसियं पावं । रूबंपि मज्झ एवं अणत्थमूलं 'जओ जायं ॥८९।। जं किर एयनिमित्तं संपत्तो पाणसंसयं
॥६३५॥