________________
॥३८७
वंदणनिमित्तमेसो सुणेइ जिणभासियं धम्म ९३।। लद्धा बोही सयलाहिवाहिसंदोहसेलकुलिससमा । परिचत्तमयभावो तत्तो सो जंपिउं लग्गा ॥९४।। नवरि न मयगनाम लोगपरूढं इमस्स ओसरियं । इय मूयगोत्ति नामं जणम्मि एयस्स विक्खायं ।।९५।। (सुरः-) एत्तो वि मूयगाओ बोही मे कत्थ होहिई भयवं! । (जिनः-) सिहरड्डे वेगड्डे गिरिम्मि कूडम्मि सिद्धम्मि ॥९६।। (सुरः-) केणोवाएण इमा भविस्सइ (जिन:-) पुवजाइसरणाओ। (सुरः) तंपि य कत्तो होही (जिनः-) नियकुंडलजुयलदरिसणओ ।।९७।। एवमुवलद्धबोहोवाओ बहुमाणओ जिणं नमिउं । कोसंबीए उवगओ से तियो मूयगसमीवं ।।१८।। दाविय नियरूवसिरिं साहइ तव. चुल्लभाउगो हाहं । तह कजं जह बाही मज्झ लहुं चिय समुब्भवइ ।।९९॥ तो नीओ वेयड्डम्मि पव्वए सिद्धकूडजिणभवणे । नियकुंडलजुगठावणमिह विहियं पस्सओ तस्स ॥१००।। दाणं चितारयणस्स तस्स उवणीयचितियफलस्स । कयमेएण स सग्गं गओ सुरो, ताओ रयणाओ ।।१०१।। तस्स समीहियसिद्धी सव्वा संपज्जइ अह कयाई । अंबफलाण अकाले जणणीए डोहलो जाओ ॥१०२।। जाया भिसं किसंगी सा एसो संकिओ तओ नायं । सच्चं चिय जिणवयणं सो तियसो इह समुप्पश्नो ॥१०३।। तत्तो च्चिय रयणाओ फलिया अंबयतरू अकालेवि । संमाणियदोहलगा सा गन्भं वोढुमाढत्ता ॥१०४॥ मासेसु नवसु वोलीणएसु अहिएसु किंचि रविबिंबं । पुवदिसिव्व मणोहररूवं पुत्तं पसूया सा ॥१०५।। नवकारसारपीहगदाणं जायस्सिमस्स परिवियिं । तह जम्ममहो सुमहं जाओ कुलनंदिविद्धिकरो ॥१०६॥ णामकरणम्मि पत्तो ठवियं नामं जहा अरिहदत्तो। एसा होउत्ति कमेण वड्डमाणो जिणिदाणं ॥१०७।। तह साहूण सयासे निजंतो तेसि
सदा
।।३८७॥