________________
वई महइ माणेउं ॥२५४।। वरधणुणो चिंतासंगयस्स कहमेयलेहभावत्थो । णायव्वो बीयदिणे पव्वइगा। आगया एगा ।।२५५॥ कुमरस्स सिरे कुसुमे तहक्खए निक्खिवेइ भणई य । पुत्तय ! वाससहस्सं जीवसु तो वरधणं नेइ ।।२५६॥ एगते तेण समं किंचिवि सा मंतिउं झडित्ति गया । तो पुच्छई कुमारो वरधणुमेयाइ किं कहियं? ।।२५७।। ईसीसिहसिरवयणो तो साहइ वरधण जहा एसा । पव्वइया पडिलेहं मं मग्गइ तस्स लेहस्स ॥२५॥ भणियं मए जहेसो लेहो निवबंभदत्तनामंको । दीसइ ता कहसु तुमं को एसेो बंभदत्तो त्ति? ॥२५९ । भणियं तीए सूण सोम! किंतु न तए पयासियव्वमिमं । अत्थि इहेव पुरवरे रयणवई सेट्ठिणो धूया ॥२६०।। सा बालकालओ च्चिय मइ निद्धा जोव्वणं समणुपत्ता । तिजगज उज्जयवम्महभिल्लस्स महल्ल भल्लिसमं ॥२६१।। दिवा दिणम्मि अन्नम्मि सा मए किंचि किंचि झायंती। पल्हत्थियगंडयला वामे करपल्लवे विमणा ॥२६२।। तीइ समीवं गंतुं पण्णत्ता सा मए जहा पुत्ति ! | चितासायरलहरीहि हीरमाणव्व तं भासि ॥२६३॥ तो परियणेण भणियं | ॥२५॥ बहूणि दिवसाणि एवमेईए। विमणुम्मणा य पुट्ठा पुणो पुणो जाव न कहेइ ।।२६४।। भणियं तस्स सहीए पियंगुलइयाइ भगवइ ! जहेसा । लज्जति तुज्झ न किंपि अक्खिउं सकइ इयाणि ॥२६५॥ ता साहेमि अहं ते । | परमत्थं वोलियम्मि एकम्णि । दिवसे कीलाहेउं वम्मि चंदावयारम्मि ।।२६६। नियभाउगेण बुद्धिलनामेण समं गयाइ एयाए । लग्गम्मि कुक्कुडाणं जुज्झम्मि कओवि तत्थ गओ ॥२६७।। दिट्ठो अपुव्वरूवा कावि कुमारो तया इ चेव । झीणसरीरसिरीया विच्छायमूहा इमा जाया ॥२६८॥ तं च मए सोऊणं विन्नायं वम्महो इमीइ
॥२५॥