________________
श्रीउपदेशपदे०
।। १५६ ।।
सवाणीए । धम्मे कहिजमाणे सबरसरूवो नरो एगो ॥७०॥ लोयप्पवायवसओ एसो किल कोइ एत्थ सव्वष्णू | निच्छयमिमं धरेंतो मणम्मि पुच्छे माढत्तो ॥ ७१ ॥ ताहे भणिओ जयजीवबंधुणा भगवया जहा सोम ! | वायाइ पुच्छ बहवे सत्ता जं बोहिमुवईति ॥ ७२ ॥ एवं भणिओवि स लज्जमाणमाणसवसेण पडिभणइ । भयवं ! जा सा सा सा आमंति रूविए पहुणा || ७३ || पभणइ गोयमसामी जा सा सा सत्ति किं भणियमिमिणा । उट्ठाणपारियावणियमाह एयस्स तो भयवं ||७४ || जहा ;
चंपा णामेण पुरी पुरोगमा पुरवराणमिह अत्थि । इत्थीलाला परिवसइ तत्थ एगो सुवण्णारो ।। ७५ ।। सेा पंच सुवण्णसए दाऊणं कण्णगाण जा जत्थ । रूवगुणमणहराओ सगउरखं ताउ परिणेइ ||७३ || एवं पंचसयाई तासि संपिडियाई, पत्तेयं । कारेइ, अलंकारं तासि सो तिलयचउदसमं ॥ ७७ || जम्मि दिणे जीइ समं भागं भुंजेउमिच्छइ तमि । सव्वमलंकार देइ तीइ ना अण्णदिवसेसु ।। ७८ ।। सेा अच्चंतं ईसालुओत्ति गेहं कयाइ ना मुयइ । न य अन्नस्स पवेसं वियर मित्तस्सवि गिम्मि ॥७९॥ अन्नदिणे मित्तगिहे अचंतुवरोहपरिगओ संता । वट्टतम्मि पगरणे गओ ओ चितियमिमाहि ||८०|| पइरिक्कमजमुवलद्ध मेयमइभूरिकालओ कहवि । ता व्हामा मंडेमा आविद्धामो अलंकारे ॥ ८१ ॥ विहियं ताहिं तह चेव सव्वमादरिसवग्गहत्थाओ । जा पेच्छति समंगं सहसा सा आगओ ताहे ॥ ८२॥ अइरोसारुणनयणो दट्ठणं ताउ अन्नरूवाओ । गिन्हइ करेण एकं पिट्टेइ य जा गयं जीवं || ८३ || अन्नाहि चितियं नूणमेस अम्हेवि मारिही रुट्ठो । ता आदरिसगपुंजं एयं कुणिमो तओ मुक्का ||८४|| एगूणा पंचसया अद्दागाणं तओ
चित्रकार
पुत्रदृ०
।। १५६ ।।