________________
आरामसोहाकहा ।
इओ तओ तरलतरले विलोयणे खिवंती संबलपुट्टलमपिच्छंती य चिंतेइ-नूणं मं मुत्तूण गओ दइओ, तओ सा हाहारवमुहरमुही ॐ अंसुपवाहण्हवियथणकलसजुयला उत्तट्ठहरिणिव्व दीणवयणा पलविउं लगा-एगागिणिं अणाहं, मं अबलं चइय दइय ! कत्थ
तुमं ?। लंघेऊणं नियकुलमज्जायं संपइ गओऽसि ॥१॥ हाहा!! निल्लज्जसेहर !! तरुणिं निक्करुण ! लहडलायण्णं । निब्भरपिम्म
दइयं, चइत्तु दंसेसि कस्स मुहं ? ॥२॥ नवजुव्वणललियंगि, कहपि जइ कोवि में बलेणावि । छिवइ तओ किं न 2 हवइ, वयणिज्जमणज्ज !! तुज कुले ? ॥३॥ अहवा किमेएण परिदेविएण ? न छुट्टिजए पुवकयकम्मुणो, तहावि
करेमि किंपि उवायं, जहा जीवियाओऽवि अब्भहियं सीलं सुदिढहियया होऊण रक्खेमि. दुस्सीलेहितो, ता वच्चामि पिउहरं, अहवा तत्थ गयाए न मज्झ गउरवं, तो इत्थेव घणिय धम्मधणियं कमवि वणियं जणयं काऊण तस्स घरे निरवज्जाणि कज्जाणि कुणमाणी अत्तणो निव्वाहं करेमि त्ति धीरत्तमवलंबिय बाला उज्जेणीए पुरिए पविसिय समंतओ दिसाओ पिक्खंती एगं महापुरिसं वणियं पलोएइ, तच्चलणेसु निवडिऊण सकरुणसरं वज्जरइ-ताय ! मज्झ अणाहाए तुज्झ चेव चरणा सरणं, सच्छंदा हि इत्थी खलेहिं खिंसिज्जइ, जओ-बालत्तणंमि जणओ, जुव्वणपत्ताइ होइ भत्तारो । वुत्तणेण पुत्तो, सच्छंदतं न नारीणं ॥१॥ तओ तेण मणिमद्दसिट्ठिणा सा पुट्ठा-वच्छे काऽसि तुमं ? सावि साहइ-ताय ! चंपाए नयरीए कुलंधरववहारिणो धूया, वल्लहेण सह चउडदेसं पइ पत्थिया सत्थाओ भट्ठा इत्थमागया, अओ वरं तुम्हे चेव मे जणया, १ स्पशति ।