________________
श्री प्रशमरति प्रकरणम्
विवेचन-जेनाथी लाभनी प्रतीति थइ छ एबुं प्रथम सेवेलु औषध रोगर्नु दुःख टाळवाने जेम वारंवार उपयोगमां लेवाय छे अने तेना उपयोगथी एटले तेनु सेवन करवाथी दिवसे दिवसे व्याधि अधिकाधिक उपशांत थतो जोवामां आवे छे, तेम रागद्वेषादिक अंतरंग व्याधिनी वेदना दूर करी शके एवां परमार्थवाळा पदनो वारंवार अभ्यास करवो हितकारी ज छे. एवां पारमार्थीक वचनोनुं अनेकवार आलंबन लेवू ते एकांत हित करनार ज थइ पडे छे. १४
उक्त वातने वधारे दृढ करवा माटे शास्त्रकार वळी त्रीजुं दृष्टांत आपे छेवृत्त्यर्थ कर्म यथा तदेव लोकः पुनः पुनः कुरुते । एवं विरागवार्ताहेतुरपि पुनः पुनश्चिन्त्यः ॥ १५॥
भावार्थ-जेम लोको भाजीविकाने माटे ते ने ते धंधो (रोजगार ) वारंवार करे छे तेम वैराग्यनां कारण पण पुनः पुनः सेवबा जरुरनां छे. १५
विवेचन-पोतार्नु के कुटुंबर्नु पोषण थाय तेटला माटे पोतानी पासे पुष्कळ धन धान्य होय तेम छतां वर्षोवर्ष म्होटी संपदा मेळववा इच्छता लोको जेम खेती विगेरे वारंवार करे के तेम जेथी वैराग्य गुण अधिकाधिक प्रगटे एवां कारणोनो अभ्यास वारंवार करवो जरुरनो छे. एवा कारण ते वैराग्यपोषक शास्त्रो के के जेर्नु आलोचन करी करीने प्रतिक्षण रागादिक दोषोनो परित्याग करी वैराग्य गुणने प्राप्त करी शकाय छे. १५
वळी ते वैराग्य पण अविच्छित्रपणे बन्यो बन्यो रहे एवी रीते उद्यम करवो जोइए एम ग्रंथकार जणावे छे
॥६
For Personal Private Use Only
www.jainelibrary.org
