________________
श्रीरा
॥१४६॥
चारित्र ते सिझनु थाकर्षण , वली तेज चारित्र नव जे संसार तेने निःकर्षण एटले पूर कर- खम. ४ नार , वली ते चारित्र क्रोध, मान, माया अने लोनरूप कषायना जे (गिरि के.) पर्वत , तेनुं नेदन करवाने (पवि के० ) वन समान बे, तेमज वली ते चारित्र हास्यादिक नव नोकषायरूप (दव के ) दावानल, तेने उपशमाववाने ( मेह के) मेघ समान ३ ॥ ७॥
प्रवजा गुण इम प्रदे, देखे नवजलदोष ॥ मोहमहामद मिट गयो, हुई नावनो पोष ॥॥नेदाणी बहु पापथिति,, कर्मे विवरज दीध ॥ पूरव
नव तस सांजस्यो, रंगे चारित्र लीध ॥ १० ॥ अर्थ-एम ते अजितसेन राजा प्रव्रज्याना गुण ग्रहण करे डे,एटले चारित्र ए प्रकारना गुणर्नु कर्ता बे, ते विचार करतां करतां ज्ञान, दर्शन अने चारित्ररूप गुण ग्रहण करतो केवल नवजल जे संसार-13 समुन, तेनो जे दोष तेने देखे ,कारण के जेमां गुण होय तो तेना गुणनीज गवेषणा थाय ने, पण तेनी दृष्टिए अवगुण जोवामां आवे नहीं, तेम चारित्रमा गुणज , माटे गुण दीग, तेना गुण ग्रहण कख्या, तेथी विचाखु जे आत्मा ज्यां लगण चारित्र सहित थयो नश्री त्यां लगण संसार विटंबना ने, ए आत्मानो दोष बे, तेनेज देखे ,अने चितवन करे ते जे श्रात्माने अनादि मोहले, ते संसारमा जमाडे 3 बे, ज्यांसुधी समकितमोहनी, मिश्रमोहनी श्रने मिथ्यात्वमोहनी तथा अनंतानुबंधी कषायनी चोकमी, ए सात प्रकृतिनो दयोपशम नथी थयो त्यांसुधी ते आत्मा मिथ्यात्व गुणगणे जे. एवी रीते ए अजितसेनने चारित्र गुण ग्रहवे करी सात प्रकृतिनो उपशम थाते दायिक परिणाम |
॥२४६॥ वर्त्तवाना नाव थकी मोहरूप महामद जे हतो ते मटी गयो. ते वारे उपशम समकितादिक उत्तम नावनो पोष थयो, एटले उपशम समकिते औपशमिक जाव थाय, अने योपशम सम-18] किते कायोपशमिक जाव थाय, तथा दायिक समकिते क्षायिक जाव थाय. ए त्रण सम कित
Sain Education International
For Personal and Private Use Only