________________
तस सेनासागर मांदि जाण, तुज दल साधुचूर्ण प्रमाण || सादिव ॥ महाशुं नवि कीजे जुऊ, सवि कदे एदवुं बुक प्रबुद्ध || साहिब० ॥ १० ॥ बोली एम रह्यो जव दूत, प्रजितसेन बोल्यो थइ नूत ॥ राजा नहीं ले ॥ कजे तुं तुज नृपने एम, दूतपणानो जो बे प्रेम ॥ राजा० ॥ चंपा नगरीनो राय ॥ राजा नहीं मले ॥ ११ ॥ यदि मध्य अंते वे जाण, मधुर प्रान्त कटु जेद प्रमाण || राजा० ॥ जोजन वचने सम परिणाम, तिणे चतुरमुख तहारुं नाम ॥ राजा० ॥ १२ ॥
अर्थ-ल तस के० ) ते श्रीपालनी सेनारूप सागर मांहे तारुं ( दल के० ) लश्कर ते साधु जे जुवारनी घाणीना उगणानो लोट होय ते प्रमाणे ( जाए के० ) जाणजे. वली मोटानी साथे युद्ध करीए नहीं. ए रीते सर्व बुक तथा श्रबुक एटले जाप ने अजाण सर्व लोको कहे बे ॥ १० ॥ एम पूर्व कहेली रीते वचन बोलीने जे वारे दूत बोलतो बंध थयो ते वारे अजित| सेन राजा जूतावेशनी पेरे क्रोध युक्त थइ बोल्यो के जो साचो हूतपणानो तुजने प्रेम बे तो हुं कहुं हुं तेज प्रमाणे तुं तारा राजाने जश्ने एम कहेजे के बीजा राजा श्रावीने तुजने मलीने नम्या, पण या चंपा नगरीनो जितसेन राजा तुजने मले नहीं यने नमे पण नहीं ॥ ११ ॥ हे डूत ! तुं जे मारी यागल वचन बोल्यो ते ( आदि के० ) प्रथम मधुर ने ( मध्य के० ) वचमां आम्ल एटले खाटां तथा अंतमां कटु एटले कमवां ते तारां वचन ने जोजन ए बेहुने | मांहोमांहे सम एटले सरखां परिणाम बे, एटले ( जेह प्रमाण के० ) जे प्रमाणे जोजन पण आमां मिष्ट ने वचमां आम्ल तथा अंते तिक्त जमाय बे, तेम ए तारां वचन पण ( जाए के० ) जाणी लेजे, माटे ए त्रण गुण तारा मुखमां बे, तेथी तारुं नाम चतुरमुख बे ॥ १२ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org