________________
श्री० रा० ॥ ८४ ॥
तो निश्चे हुं जाएं तुं जे हवे या लक्ष्मी जो सुखेथी मारे वश थइ गइ बे, तो सुंदरीचं पण मने अवश्य मलशे, अने मारा विरहनी ज्वाला पण उपशम पामशे ॥ ३४ ॥
एम चिंतीदूतीमुखे रे, कहावे हुं तुम दास रे ॥ नेक नजर करी निरखीरे, मानो मुज अरदास रे ॥ जीव० ॥ ३५ ॥ दूतीने काढी परी रे, देश गलदो कंठ रे ॥ तोदि निर्लज लाज्यो नहीं रे, वली थयो उल्लं रे ॥ जीव० ॥ ३६ ॥ वेश करी नारी तणो रे, प्राव्यो मयणा पास रे ॥ दृष्टि गइ यो प्रांधलो रे, काढ्यो करी उपदास रे ॥ जीव० ॥ ३७ ॥
तरी उत्तर तटे रे, वाढण चलावो वेग रे || पण सन्मुख होये वायरो रे, शेव करे उद्वेग रे ॥ जीव० ॥ ३८ ॥
अर्थ - एम चिंतवी दासीने मुखे स्त्री प्रत्ये कहेवराव्युं के हुं तमारो दास हुं, माटे तमे मने ( नेक नजर के० ) रुमी नजरे करी जुर्ज; एटली मारी विनंति मान्य करो ॥ ३५ ॥ ते सांजली स्त्रीउए ते डूतीने घणीज निभृंगी कंठे गलहवो देने काढी मूकी, तोपण ते निर्लज शे लगार मात्र पण लाज्यो नहीं. कामरूप पिशाचे पीड्यो थको गयो बे विवेक जेना हृदयमांथी ने पापमय अध्यवसायने लीधे एक क्षण मात्र पण जेने सुख आवतुं नथी एवो ते शेठ फरी पण उठ थयो ॥ ३६ ॥ फरी एक दिवसे ते शेठ पोते नारीनो वेश लइने बेहु स्त्री पासे श्राव्यो,
ने जेवी दृष्टि ते स्त्रीउनी उपर गइ के तरतज बांधलानी परे थइ गयो, एटले हारना प्रजावथी स्त्रीने ते कांइ पण देखी शके नहीं एवो थको इहां तिहां जमतो रह्यो, तेने दासीउए उपहास करी मारी कूटीने कूतरानी परे तिहांथी बहार काढ्यो ॥ ३७ ॥ पछी शेठ नाखुदाने कड़ेवा लाग्यो के श्रापणे उत्तर दिशिना तटे उतरीए, अथवा उत्तर एटले बीजा कोइ तटे उतरीए, माटे तमे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
खंग. ३
॥ ८४ ॥
www.jainelibrary.org
