________________
धन रमणीनी लालचे रे, कीधो स्वामिशेद रे || मीठो थइ यावी मले रे, खांड गलेफीयुं लोढ़ रे ॥ जीव० ॥ १३ ॥ शील दवे किम राखशुं रे, एकरशे उपघात रे ॥ करीए कंत तणी परे रे, सायर कंपापात रे ॥ जीव० ॥ १४ ॥ सम काले बेहु जणी रे, मन धारी ए वात रे ॥ इ अवसर तिदां उपनो रे, प्रति विसमो उतपात रे ॥ जीव० ॥ १८ ॥ दाल कलोल सायर थयो रे, वाये उन्नड वाय रे ॥ घोर घनाघन गाजीयो रे, वीजली चिहुं दिशि याय रे ॥ जीव० ॥ १६ ॥ कूच्या यंत्रा करूकडे रे, नी
ये सदर रे || हाथे दाथ सूके नहीं रे, ययुं अंधारुं घोर रे ॥ जीव० ॥ १७ ॥ अर्थ-एक धन ने बीजी ( रमणी के० ) स्त्री तेनी लालचे ए दुष्टे अमारा स्वामीनो द्रोह कीधो ठे, ने हवे जेम खांडे गलेपयुं एवं ( लोह के० ) तरवार होय, तेनी पेरे उपरथी मीठो य आवीने श्रमने मले बे ॥ यतः ॥ मीठगबोला मानवी, केम पतीज्यां जाय ॥ मोर कंठ मधुरो लवे, साप समूलो खाय ॥ १ ॥ इति ॥ १३ ॥ माटे हवे आपणे आपणुं शील ते केवी रीते राखशुं ? कारण के ए तो आपणा शीलनो उपघात करशे तो हवे यपणे पण जर्त्तारनी परे समुद्रमां | पापात करी ॥ १४ ॥ ए वातने बेदु जणीए मनमां धारी राखीने सम काले समुद्रमां कंपापात करवानो निश्चय कस्यो. एवा अवसरने विषे तिहां अत्यंत विषम उत्पात उत्पन्न थथा ॥ १५ ॥ उजम वायरो वाय बे तेना योगे करी समुद्र हालकलोले चढ्यो एटले हालकलोल थर रह्यो अने ( घोर के० ) महा जयंकर एवो ( घनाघन के० ) वर्षाद गाज्यो, तथा चारे दिशाए वीजलीना चमकारा थवा लाग्या ॥ १६ ॥ वहाणोना कूश्रा थंना सर्व कमकडाट करवा लाग्या. सढ, दोर उमी जवा लाग्या. तिदां एवो ( घोर के० ) बीदामणो अंधकार थयो के जेने प्रजावे करी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
