________________
कवीश्वर कहे के हुँ एम मार्नु बु जे आकाशमा रहेला ताराना ममले श्रावीनेज हां विश्राम || कीधो होय नहीं ? एवां ते मालाउँनां मोती देदीप्यमान थकां शोने ॥ १०॥ तथा वली राजाए चोरी बंधावी , ते केवी ? तो के चारे बाजुए मणिरत्ने जमाव एवा सोनाना (कुंज के) घट, तेणे करी चितरेली . ते घडाऊने वली अत्यंत फूटरी एटले जंची सरस एवी फूलोनी माला पहेरावेली बे, ते ( सवल के० ) घणी एवी जे ( सुरंज के० )सुगंध तेणे करी महकी रही ॥११॥
॥ ढाल श्रापमी ॥ राग खंचायती॥ करमो तिहां कोटवाल ॥ ए देशी॥ हवे श्रीपाल कुमार, विधिपूर्वक मऊन करे जी॥पढेरे सवि शणगार, तिलक निलाडे शोनाधरे जी॥२॥शिर खूणालोखूप,मणि माणिक मोती जड्यो जी॥ हसे हीराने तेज, जाणे हुं नृप शिर चड्योजी ॥२॥ काने कुंमल दोय, दार हैये सोदे नवलखा जी ॥ जड्यां कंदोरे रतन, बांदे बाजुबंध बढेरखा जी ॥ ३ ॥ सोवन वींटी वेढ, दश आंगुलिए सोहीए जी ॥ मुख
तंबोल सुरंग, नर नारी मन मोदीए जी॥४॥ अर्थ-हवे श्रीपाल कुंवर विधिपूर्वक स्नान मऊन करे, ते करीने पढ़ी सर्व प्रकारनां श्राजूषण श्रादिक शणगार पहेरे, ते पहेरीने पठी ललाटे तिलकनी शोला धरता हवा ॥१॥ वली श्रीपाल II कुंवरना शिर एटले मस्तकने विषे खूणावालो खूप बांध्यो , ते मणि, माणिक अने मोतीए करी || जड्यो बे, तेमां जे हीरा जडेला ले तेना तेजे करी ते खूप हसे बे, अर्थात जाणीए हसतोज होय नहीं ? एवो देखाय . तिहां कवि उत्प्रेक्षा करे डे के ते खूप एवं जाणे जे हुँ (नृप के०) राजाना पण शिर उपर चढ्यो ढुं, माटे हुं सर्व अलंकारमा उत्तम ढुं, अथवा राजा करतां पण हुँ मोटो बुं एवो गर्व श्राणीनेज जाणीए हसतो होय नहीं ? ॥२॥ वली बे कानने विषे वे कुंमल
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org