________________
सजा मांदे शणगार करी, बोलावी बिहु बाल ॥ यावी अध्यापक सहित, मोहन गुणमणिमान ॥ २ ॥ अर्थ अगोचर शास्त्रना, पूवे नूपति जेद ॥ बुबले बेहु बालिका पे उत्तर तेद ॥ ३ ॥ प्रध्यापक आणंदीया, सऊन सवे सुख पाय ॥ चतुर लोक चित्त चमकीया, फल्या मनोरथ माय ॥ ४ ॥ विनय वल्ल निज बालनी, शास्त्र सुकोमल जाख ॥ सरस जिसी सहकारनी, साकर सरसी साख ॥ ५ ॥
अर्थ - एव निर्धार करीने ते बेदु बालिकाउने बोलावी एटले तेमावी, ते वारे ते बेदु कुंवरीज सोल शणगार करीने तेमना पोतपोताना अध्यापक जे जणावनारा गुरु, तेणे सहित सजाने विषे यावी. ते कुंवरी केवी बे ? तो के मोहने पमागनारी एवी गुणरूप मणिनी माला | सरखी बे, अने वली रूप लावण्ये करीने शोजावी बे सजा जेणे एवी बे ॥ २ ॥ ॥ हवे जे जे | शास्त्रना अगोचर एटले कोइने खबर न पडे एवा अर्थ राजा पूबे बे, तेना उत्तर ते बेहु बालिका पोतपोताना बुद्धिबले करी आपे बे ॥ ३ ॥ ते उत्तर सांजलीने अध्यापक जे जणावनारा ते घणो श्रानंद पाम्या, तथा सकन लोक सर्व सुख पाम्या, अने चतुर लोकनां चित्त | चमत्कार पामी गयां, तथा ते बन्ने कुंवरीनी ( माय के० ) मातार्जुना मनोरथ पण फल्या, | एटले सफल यया ॥ ४ ॥ विनये करी युक्त माटे वल्लन एवी पोतानी बालिकार्जुनी शास्त्रे करीने सुकोमल एवी ( जाख के० ) वाणी, ते केवी मीठी लागे बे ! के जेवी ( सरस के० ) रसे करीने सहित एवी ( सहकार के० ) यांबानी ताजी साख तेने विषे जेम साकर नेली होय अने ते जेवी मीठी लागे, तेवी लागे ॥ ५ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
inelibrary.org
