________________
॥ इति ॥ १० ॥ हवे जेने देखता थका अचंबो थाय एवं एक अलंज एटले अद्वितीय मुंगीली वहाण अथवा जुंग जातिनुं वहाण, ते सुंदर चोस कुथा यंने करी शोजतुं , ते थंजने कारी-11 गर लोकोए घड्या ने, अने मणि तथा माणके करी जड्या बे, एवा कुआ थंज ने तेजश्ने (गय-II णांगण के०) श्राकाशने विषे अड्या ने एटला उंचा देखाय ॥११॥
सोवन चित्राम रे, चित्रित अनिराम रे, देखीए गम गम तिहां गोखमा रे॥ धज महोटा छलके रे, मणि तोरण चलके रे, चंचल ढलके चामर चिहुं दिशे रे॥१२॥सातमीए रे, तिहां चढी विशमीए रे, बेसीने रमीए सोवन सोगरे रे॥ बहु दे गजे रे, वाजां घणां वाजे रे, वादण गाजे रघु समुज्मां रे॥ १३ ॥ पूरे ते रतने रे, राजा बहु जतने रे, सासरवासो मन महोटे करे रे॥ वोलावी बेटी रे, हियडा नरि नेटी रे,
शीख गुण पेटी दीधी बहु परे रे ॥१४॥ अर्थ-वली ते वदाणमां सोनाना चित्रामणे चित्रित करेला अनिराम एटले मनोहर एवा गोंखडा ते तिहां गम गमने विषे देखीए एटले देखाय , वली कुत्रा थंजनी उपरे मोटी ध्वजा तथा नेजा फलकी रह्यां , अने मणिनां तोरण बांधेलां ने ते चलकाट करी रह्यां , वली है। (चंचल के०) हालतां एवां चामरो ते चारे दिशाए ढलकी रह्यां ॥ १२ ॥ वली ते वहाणनी सातमी नूमि जिहां बे, तिहां चढीने विश्राम पामीए अने तिहां बेसीने सोनाने सोगरे (रमीए के०) रमत करीए, एवी रमणिक . एम ते वहाण घणा (बंदे के०) कारणे करी गजे , शोने , वली तेमां घणा प्रकारनां वाजिन वाजी रह्यां बे, तेना शब्दश्री ते वहाण समुनमा रह्यु थकुं पण गाजी रथु बे, गर्जारव करी रह्यं ॥१३॥ ते वहाण राजा बहु यत्ने करीने रत्नोथी
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
