________________
लिरिचंद रायचरि
॥१२०॥
सो भोत्तुं उवविट्ठो, तया मोयगाइयं भक्खंतेण तेण जलं मग्गिय, मए उ सुगंधमइयं साउसलीलं दिण्णं, तं निरिक्खित्ता तेण भणियं-जइ इह गंगाजलं हुतं तया मोयगा महुरा लग्गंता, तस्स भावं अयाणंतीए मम तं वयणं पि विम्हयजणगं संजायं, जो सुरावगा पुव्वदिसाए वहेइ, इमो उ पैच्चत्थिमाए दिसाए निवसइ, तस्स सुमरणं कत्तो कुणेज्जा ?, गंगाए जलं विमलं सुद्धिगरं ति जगपसिद्धं, तत्तो इमो तं सुमरेइ इअ झाइत्ता मए कि पि न पुढे, तो तेण आभापुरीए पसंसा विहिआ, तव्वयणमाहुरिअं वण्णिउं अहं न सक्का, सो उ रायहंससरिसो होत्था, अयं तु कुट्ठी वायससमो अत्थि, ताय ! आभानरवइचंदराएण मम पिएण सद्धिं रहंसि आणंदमग्गं मं दणं सिंहलनरिंदस्स हिंसगो नाम मंती तत्थ समागओ, तेण संकेइओ मम भत्ता समुट्ठाय तत्तो चलिओ, अहं पि तं अणु| गच्छीअ, तैयाणिं दुटुमइणा हिंसगेण निरुद्धा अहं ससुरालयत्तणेण लज़्जमाणी पडिणिअत्ता, मम भत्ता पुणो न | दिट्ठो, कंचि कालं मए पइक्खिओ वि स पच्छा नागओ, तया अयं कुट्ठी मए सद्धिं कीलं काउं समागओ, मंच महुरवयणेहिं पीणिउं लग्गो, तस्स आगारवयणेहिं हिययगयदुट्ठभावं वियाणित्ता दूरहिआ हं तव्वयणं न मण्णीअ, तया तत्थ तस्स कूडकवडखाणी धाईमाया समागंतूण हा ! हा! हया हयत्ति पोक्कारं कासी, तं सोच्चा सहसा उवागओ तप्परिवारो पुव्वसंकेयाणुसारेण एसा विसकण्ण त्ति में आइक्खी । ताय ! एयं सव्वं सच्चं वएमि, अयं कुट्ठी अण्णाए कासई इत्थीए भत्ता होहिइ, मम पई उ आभानरवई अत्थि, सिंहलाहिवइणा वंचिओ तुं विणाऽवराह मइ कुबिओ सिं । पिअर ! मईयवयणं तुम्ह रोएइ तथा अंगीकरिज्जउ, अण्णाह जहाणुकूलं विहिज्जउ । जइ
१. पश्चिमायाम् । २. माधुर्यम् । ३. तदानीम् । ४ आचख्यौ ।
॥१२०॥
Jan Education inte
For Personal & Private Use Only
alwww.jainelorary.org