________________
धन्ना०
GS
ने सन्माने करी जगत्ने विषे विख्यात थया बे ॥ १ ॥ तव बोल्यो प्रदातृको, धीरो था तूं धीर ॥ आज रसोई न नीपनी, कार्य विशेषथी वीर ॥ १३ ॥ इम करते करते तसु, मास | थयो इक जाम ॥ ताम ते याचक चिंतवे, सुंबनी पाहूं माम ॥ १४ ॥ इम चिंतीने भैरवी, | देहरे बेठो तेह || धूर्त्त विद्यानो साधन, साधे शुचि करी देह ॥ १५ ॥ कुंम करी पट कोणनो, हवन करे तिहां खास ॥ जप जपतां इकवीश ते, तास थया नृपवास ।। १६ ।। चंमिका ताम प्रगट थई, कहे तुं च वर माग ॥ दूं तूवी तुज ध्यानथी, ताहरो महोटो भाग्य | १७ ॥ तव बोल्यो ते याचक, पय प्रणमी सुविचार || रूप परावर्तक मुज, ये विद्या सुखकार ॥ १८ ॥ देवीये बीधी ततक्षणे, विद्या तेह प्रधान ॥ ते लेईने याचक, नख्यो यई साव धान ॥ १९ ॥ हवे ते धनकामिक, ग्रामांतर गयो ठीक ॥ जालीने धनपालनो, रूप कस्यो निरजीक ॥ २० ॥ श्राव्यो कृपणतणे घरे, ते याचक धरी रूप । पूढे पाढा किम वल्या, तुरत तुमे घरि चंप ॥ २१ ॥ तव कहे शुकन थया प्रति, मुज मध्यम जिलि वार ॥ तिले तिहांथी पाठो वढ्यो, विच में मिल्या अणगार || २२ || देशना देता देखिने, हुं बेटो मुनि पास ॥ अमृत वाणी अति जली, सांजली थयो उल्हास ॥ २३ ॥ श्रायु थिर अंजली ज ल, रूपम एहने थाय ॥ धन पिएस नदीय प्रवाह बे, कोयथी राख्यो न जाय ॥ २४ ॥ योव
For Personal and Private Use Only
TKI
Jain Educatio
mational
नु० ३
GG
jainelibrary.org
