________________
श्राव्या शुन्न रीत, धन्नाशाह मिल्या एक चित्त ॥ करि हय रथ शिणगारी किया, व्यवहारी सवि साधे लिया ॥१३॥ वाजंते वाजिंत्र सुचंग, चाल्या तात तेमण मनरंग॥ प्रावी तातने ६ लाग्या पाय, सह व्यवहारी मिख्या तिण गय ॥१४॥ कुशलालाप पूछे अन्योन्य, मात दी पिता हरख्या बहु मन्न ॥ मात तात सुखासने सार, बांधवने दिया तरल तुखार ॥१५॥ नोजाइ रथे बेसारियां, आदर मान विशेष दियां ॥ तेमि आव्या निज आवास, सह साजननी पूगी आश ॥ १६ ॥ याचक जनने संतोषिया, परिघल पकवाने पोषिया ॥त्रीजे न-13 लहासे पहेली ढाल, जिन कहे पुण्ये मंगल माल ॥ १७ ॥
॥ दोहा. ॥ धन्ने पिण धीरज धरी, निज बांधवने ताम ॥ श्राप्यां मन नत्कर्षथी, * एक एक शत गाम ॥ १॥ वस्त्रानरण गृहादिके, पोख्या घणुं अतीव ॥ तो पिण गुण लेवे है
नही, अवगुण वदे सदैव ॥२॥ यतः॥ अनुष्टुब्वृत्तम्. ॥ खलःसक्रियमाणोपि, ददाति कर
लहं सतां ॥ उग्धधौतोपि किं याति, वायसः कलहंसतां ॥१॥ नावार्थः-सत्कार करातो ६ एवो पण खल पुरुष जे ते, कलहंसताने आपे ने एटले नहेग करावे ; अर्थात् ते कदि पण * पोतानुं खलपणुं बोमतो नथी. जेम कागमाने दूध वझे धोयो होय, तो पण शं ते राजहंस
नी पेठे धोलो थाय ? नज पाय.॥१॥अणिख अदेखाई धरे, ते त्रिएये शठ सींह ॥ शाम में
Jain Educationalp
ational
For Personal and Private Use Only
ainelibrary.org
