________________
धमरत्नप्रकरणम्
दयालुगुणः १०
न वहिषय विधा में जो
५१
पुन्नमिणं पावं चिय, सेवंतो तं फलं न पावेइ । हालाहलविसभोई, न जीवइ अमयबुद्धी वि ॥ ६२ ॥ न य तिहुयणे वि पावं, अण्णं पाणाइवायओ गरुयं । जं सव्वे वि य जीवा, सुहेसिणो दुरकभीरू य ॥ ६३ ॥ देहारुग्गकए वि हु, जीवदया चेव अंब ! कायब्बा | आरुग्गमाइ सव्वं, जं जीवदयाफलं नूर्ण ।। ६४ ॥
- तथा हि-- "जं आरुग्गमुदग्गथप्पडिहयं आणेसरत्तं फुडं, रूवं अप्पडिरूवमुजलतरा कित्ती धणं जुव्वणं । दीहं आउ अवंचणो परियणो पुत्ता सुभत्ता सया, तं सव्वं सचराचरम्मि वि जए नूणं दयाए फलं ॥६५॥ वयणकलहेण इमिणा, अलं ममं चिय करेसु तं वयणं । इय जंपिरी नरवई, जसोहरा धरइ बाहाए ॥६६॥ तत्तो निवो वि चिंतइ, एगत्तो अंबयावयणलोवो । अण्णत्तो जीववहो, इत्थ मए किं नु कायव्वं ? ॥ ६७ ॥ अहवावि अइदुरंतो, गुरुवयणविलोवओ वि वयभंगो। ता अत्ताणं पिय हणिय, रक्खिमो पाणिणो अहं ॥ ६८ ॥ इय चिंतिउं निवइणा, पकड़ियं मंडलग्गमइउग्गं । तो हाहारवमुहलाइ, तीइ धरिओ भुयादंडे ॥ ६९ ॥ भणिओ य पइविवन्ने, वच्छ ! अहं किं नु जीविहं पच्छा। माइवहो चेव इमो, ता तुमए ववसिओ इत्थ ॥ ७॥ इत्तो य कुक्कुडेणे, रूइयं सुणिओ य तीइ तस्सहो । भणियं यः वच्छ ! निहणसु, एवं जं अस्थि इह कप्पो ॥ ७१ ॥ एरिसकज्जे पगए, जसरो सुम्मए तयं हणिउ । तप्पडिबिवंअहवा, करिज स समीहियं पुरिसो।। ७२ ॥
तत्र यशोधर
दृष्टान्त: .४१
Jain Education
nations
For Private & Personal use only
jainelibrary.org
