________________
निच्चमंडियाए
अक्खाणयं
सिरिसंति- य दीवसिहा नाम भारिया । तीसे य अन्नया कयाइ नियपइणा सह विसयसुहमणुहवंतीए जाओ दारओ । कयं च से नाहचरिए *णाम अग्गिदेवो त्ति । वढिओ देहोवचएणं । जाव य संपत्तो जोव्वणे ताव समाणकुल-सील-वयाइएहिं संजुत्तं
परिणाविओ सुनंदं नाम कन्नयं । तत्थ य गामे सो अइगोरव्यो । लहइ नाणाविहं दव्वजायं लोयाओ । एवं च जाओ ईसरो । तेण य निययभजाए करावियं तिलयचोद्दसगमाभरणं । सा य णिचं पि परिहिएण चिटुइ । तओ भणिया सा पइणा, जहा- 'पिए, पच्चंतवासो एस ! जइ कहिंचि धाडी समागच्छइ तो तीए वेलाए महया कडेण उत्तारिजइ ता तुम तिहिपव्वणीसु एवं परिहेजसु, सेसकालं तु थवियं धरिजई' । तीए भणियं- 'नाह ! जइ एयं न परिहिज्जइ तो पत्थरसममेयं, ता हं तीए चेव वेलाए झडत्ति उत्तारिस्सामि' । एवं च तीए अभिप्पायं नाऊण डिओ तुहिक्को बंभणो । अन्नया य सिंगिय-पडहियासद्दभीसणा समागया भिल्लधाडी । तं च समागयं दटुण तीए माहणीए उत्तारेउमाढत्तं तमाभरणं । तओ उवचियगत्तत्तणओ न नीसरंति आभरणाई । दिव्वजोएण य पढम चेव पविट्ठा ते भिल्ला तस्स गेहे । १० जाव न सकेंति ते ताणि आभरणाणि उत्तारेउं ताव ताण लोभेण तीए हत्थ-पायच्छेयं काऊण गहियाणि आभरणाणि । सा य अट्टज्झाण-रुद्दज्झाणोवगया मया समाणी उववन्ना नरए नेरडओ" ति ।
७९३
१. कारावियं जे० का० ।। २. सकंति पा० विना ।।
