________________
सिरिसंतिनाहचरिए
पर किंतु मा भएजह, एत्थ य मंजूसियाए पविसरह । जेणुत्तरेण केण वि एवं पेसेमि नरनाह' ॥१२१॥६०२१॥ सीलवईअ तो तइयम्मि वक्खारयम्मि उत्तेवि तालिओ मंती । अइगरुयगउरवेणं पवेसए झत्ति नरनाहं ॥१२२॥६०२२॥ सीलस्स तस्स वि जा आतित्थं बहुगोरवगडिभणं समाढत्तं । ता पुव्वमेव संकेयाविया आगया दारे ॥१२३॥६०२३॥
रक्खणं सीलमईए सासू सा जंपइ 'पुत्ति ! वहुए ! मह दारं । उग्घाडेहि लहुं चिय' तो पुच्छइ नरवरो 'भद्दे ! ।।१२४॥६०२४॥ का एसा दारम्मि पुणो पुणो किंपि झंखए वयण?'। तीए वि हु पडिभणियं 'देव ! इमा सासुया मज्झ ॥१२५॥६०२५॥ णिचं पि एइ एत्तियवेलाए गिहस्स सोहणट्ठाए । ता जा पेसेमि इमं आलप्पालं किमवि भणिउं ॥१२६॥६०२६॥ ता तुब्भे मंजूसाए डाह खणमेत्तयं अहं जाव । पेसेमि किंपि दाऊण उत्तरं बीयगेहम्मि ॥१२७॥६०२७॥ अन्नह जइ जाणिस्सइ कहमवि एसा उ बइयरं एयं । तो मह तुम्हाण चिय दाही अयसं न संदेहो ॥१२८॥६०२८॥ किजउ कजं मा वा अववाओ दूसहो भवे एत्थ । जम्हा लोयम्मि इमं पढंति आहाणयं पयर्ड ॥१२९॥६०२९॥ "फुट्टउ भाणं मा वा मारइ टणकारओ अओ देव !"। होह खणं मंजूसाए' ते निसामित्तु तो राया ॥१३०॥६०३०॥ १०॥ पविसइ चउत्थवक्खारयम्मि एसा वि तालयं दाउं । संझेरिय सविसेस गिहं, तओ उग्गए सूरे ॥१३१॥६०३१॥ लग्गा अक्कंदेउं, तं सोउं सासुयाए सा पुट्ठा । 'किं पुत्ते ! रुयसि तुम ?' सा रोवंती इमं भणइ ॥१३२॥६०३२॥
७१४
१. एत्य में जे० का० ।। २. पबिसेह जे० ।। ३. जम्हा एयं लोयम्मि प° पा० ।।