________________
अग्गिसम्मस्स बंभणस्स कहाणयं
सिरिसंति- जंपिओ य 'अरे पाव ! मेच्छकम्माण कारय ! । अप्पेहि ताणि रन्नाणि, जाण कजे कयं इमं ॥२०८॥५३३५॥ नाहचरिए सो आह 'देव ! मे ताणि पासाओ तक्करहिं उ । उहालित्ताण सव्वाणि गहियाणि न संसओ' ॥२०९॥५३३६॥
राइणा वि तओ युत्तं रे ! एयं दुटुतक्करं । सामिघायं च घाएह, जायणाहिं कयत्थिउं' ॥२१०॥५३३७॥ तव्यक्काणंतरं चेव सव्वलोयाण दंसिउं । जायणाहिं अणेगाहिं कयत्थित्ताण मारिओ ॥२११॥५३३८॥ रोद्दज्झाणसमावन्नो मरित्ता णरयं गओ । पुढवीए चउत्थीए, उक्कोस तत्थ आउयं ॥२१२॥५३३९॥ भुजिऊण तओ दीहं संसारं सो नियच्छिही" । एवं चिय इमो पावो लोहोऽणत्थाण कारणं ॥२१३॥५३४०॥
लोभाओऽणत्थपउरम्मि संसारे भमई जिओ । लोहाओ सव्वदुक्खाणं, संसारे होइ भायणं ॥२१४॥५३४१॥ * एवमेए. 'कसाया' उपमाओ परमो मओ। जेहिं संतत्तयं संतं जरग्घत्थं व तिहुयणं ॥२१५॥५३४२॥ .
कड्ढंतं सव्वया एवं चिटुए उदगं पिव । एयम्मि चेव अत्थम्मि नागदत्तकहाणयं ॥२१६॥५३४३॥ जे होही वीरतित्थम्मि, तंपि तुज्झ कहिज्जइ । चक्काउहमहाराय ! सुणेही एगचित्तओ ॥२१७॥५३४४॥ अवि य“अत्थि इह जबुंदीचे दीवे भरहम्मि पुरवरं रम्मं । नामेण वसंतपुरं सुपसिद्धं महियले सयले ॥१॥५३४५॥
१. रयणाणि त्रु०।। २. दंसिओ पा० ।। ३. रुद्द पा० विना ।। ४. ऊणं जे० ७० ॥ ५. तुझं त्रु०॥ ६. "बुद्दीवे त्रु० ।।