________________
सिरिसंतिनाहचरिए
'एयं अमयंबफलं दिन्नं ‘पढमं' ति करिय तुह विप्प !' । सो वि य गंतूण घरे देवाईपूयणं काउं ॥ ११८ ॥ ३०६२ ॥ जा देइ मुहे ता झत्ति निग्गया तस्स दसविहा पाणा । राया वि केणइ तओ भणिओ गंतूणिमं वयणं ॥ ११९ ॥ ३०६३ ।। 'सो देव ! अज विप्पो संजाओ अणुवलग्गओ तुम्ह' । तं सोऊणं राया संभंतो पुच्छ एवं ॥ १२० ॥ ३०६४॥ 'केण निमित्तेण अहो ! पंचत्तं पाविओ ईमो विउसो ?' । तेण वि भणियं 'सामिय! तमंबयं जा मुहे दिन्नं ॥ १२१ ॥ २०६५ ॥
सहस त्ति मुक्क पाणेहिं, णत्थि एत्थ संदेहो' । राया वि जंपइ 'अहो ! अहह ! अकजं इमं जायं ॥ १२२॥ ३०६६॥ सो गुणरयणनिही महाणुभावो मओ अयंडम्मि । नूणं इमो विसंबो मह पाणविणासणनिमित्तं ॥ १२३ ॥ ३०६७॥ केणाविवेरिएणं पवंचरूवेण पेसिओ होही । ता कट्टेह लहुं चिय जा न खयं नेइ सव्वं पि' ॥ १२४ ॥ ३०६८॥ सोऊण इमं वयणं सहसा उद्धाइया परसुहत्था । पुरिसा तेहिं वि गंतुं भूमीए पाडिओ सहसा ॥ १२५ ॥ ३०६९॥ तं सोऊणं तुरियं धावंती जीविय व्व निव्विन्ना । बेरग्गिणो गलंतयकुट्टेणऽन्भाहया पुरिसा ॥ १२६ ॥ ३०७०॥ “अहह! अहो! सुहमच्चू” कलिऊणं कोवि गेण्हइ अपक्कं । कुंवि अद्धपक्कमन्नो विकसरयं भक्खए सहसा ॥१२७॥३०७१॥ खद्धम्म तम्मि तत्तो जाया ते अमरकुमरसारिच्छा । ते दट्टु नरनाहो विम्हइओ चिंतए एवं ॥ १२८ ॥३०७२॥ " किं हंत! इमे जाया पच्चक्खा कामदेवसमरूवा । किं वा वि मओ विप्पो ? एयं असमंजस किंपि ॥ १२९ ॥ ३०७३॥ १. दृश्यतां चतुर्थं परिशिष्टम् ॥। २. इमो विप्पो ? । का० ॥ ५. कु वि यद्ध पा० ॥। ४. तं जे० | तो त्रु० ॥
अमयंबनिवस्स कहाणय
३६४
