________________
तित्थयरदेसणा
सिरिसंति- भणइ य 'धन्नो सि तुम जो होहिसि भरहखेत्तवासम्मि। सोलसमो संतिजिणो' अहिणंदिय इय गओ सक्को ॥२०॥२८४९॥ नाहचरिए कुमरो वि सुचिरवेलं अणुहविय वणम्मि वणसिरिं पवरं । नयरम्मि पविसिऊणं अणुत्तरे भुंजए भोए ॥२१॥२९५०॥
एत्यंतरम्मि राया जो सो खेमकरो पुरा कहिओ। वज्जाउहस्स जणओ सम्म परिवालए रज्जं ॥२२॥२८५१॥
सो अन्नया कयाई लोगतियदेवबोहिओ संतो । सयमेव य पडिबुद्धो पव्वयइ जिणिदलिंगेणं ॥२३॥२८५२॥ * काऊण तवमुयार दहिऊणं घाइकम्मसंघाय । उप्पाडइ वरनाणं लोया-उलोयप्पयासयर ॥२४॥२८५३॥
सक्काईहिं सुरेहिं निम्मविए तत्थ समवसरणम्मि । उवविट्ठो खेमंकरतित्थयरो साहए धम्म ॥२५॥२८५४॥ "भो भव्या ! धम्मो चिय चिंतामणि-कामधेणुअब्भहिओ । कप्पटुम-कामियघड-असेसमाहप्पविद्दवणो ॥१॥२८५५॥ किंतु वियारिय सम्म कायव्यो खीरपाणवयणं व । जह 'खीर पिवियव्यं' आउव्वेयम्मि भणियमिणं ॥२॥२८५६॥
अवियारिउ पयट्टो अक्काईणं पि पियइ सो खीरं । जेणंतसाडमाई दोसा जायति अइगरुया ॥३॥२८५७॥ * जइ पुण वियारए सो तो भन्नइ पियसु गाविमाईणं । जेणिदियपल्हायणमाई सव्वे गुणा होति ॥४॥२८५८॥
एवमवियारियम्मि धम्मम्मि वि जइ करेइ पडिवत्तिं । तो धणुहमाइएसु वि पयट्टियव्यं भवेज्जा हि ॥५॥२८५९॥ तम्हा वियारिऊणं अहिंसमाइम्मि कुणह जत्तेणं । सद्धम्मे पडिवत्तिं जई इच्छह सिवसुहं विउलं ॥६॥२८६०॥ किंच१. इत्यं त्रु० ।। २. खीरिपाण जे० ।। ३. पेयव्यं त्रु० ॥ ४. धम्मम्मि जइ जे० ।। ५. भणिजाहि का० ।।
३३८