________________
सिरिसंतिनाहचरिए
एत्तोय अमरदत्तो पुणो अवहि त्ति जंपए सेडिं । 'ताय ! न मित्ताणंदो अत्थि जए तेण नो एइ ॥ २९१ ॥२०८६॥ ता तस्स असोयव्यं न जाव निसुणामि ताव कडूढेहि । कट्ठाई जेण अहं जलिए जलणम्मि पविसामि ॥ २९२ ॥२०८७॥ तं सोऊणं सेट्ठी अहिययरं दुक्खसल्लियसरीरो । पुरवरलोएण समं कडूढइ कट्टाई कंदंतो ॥२९३॥२०८८॥ पासट्ठियम्मि जलणम्मि जंपिओ णायरेहिं तो कुमरो । 'कुमर ! पडिक्खसु अज्जं जेणऽज वि वट्टए अवही ॥ २९४ ॥२०८९॥ जइ ते न एइ मित्तो अज सूरुग्गमाओ आरेणं । तो जं तुह पडिहासइ करेज तं निव्वियप्पेण' ॥ २९५॥२०९०॥ भूमीगयदिट्ठीओ अंसूणि निरंतरं पहुंचतो । चिटुइ कुमरो, लोगो वि चडइ उच्च्च्चठाणेसु ॥ २९६॥२०९१॥ पच्चाऽवरण्हसमए एगदिसाए नियंति एवंतं । मित्ताणंद लोया परोप्परं तो पर्यपंति ॥ २९७॥२०९२॥ 'एसो हु आसवारो एगो इह एइ एगपुरिसेण' । इय जंपिराण पत्तो एसो वि हु तत्थ वेगेणं ॥ २९८ ॥। २०९३ ॥ पविसइ मित्ताणंदो सहिओ कन्नाए मित्तपासम्मि । जंपइ य 'मित्त ! पेच्छसु एसा तुह चित्तचोरि त्ति ॥२९९॥२०९४॥ आणीया' तं सोउं जा अवलोएइ ताव पेच्छेइ । नियमित्तं तीए समं कुमरीए चित्तचोरीए ॥ ३००॥२०९५ ॥ तो हरिसभरभरिजंतमाणसो उडिऊण सहस त्ति । आलिंगइ वरमित्तं अंसुजलोहलियगंडयलो ॥३०१॥२०९६॥ सेट्ठी वि तयं दट्टु आणंदपवाहपुन्ननयणिल्लो । सह लोएणं जाओ भणइ 'अहो ! सोहणं जायं' ॥३०२॥२०९७॥
मित्ताणंदाईणं कहाण
२२६