________________
सिरिसंति- मासन्नीभूया जाव इमा ता झडत्ति वामकरे । धरिया वामकरेणं, इयरेणुप्पाडिया छुरिया ॥२४७॥२०४२॥ मित्ताणंदाईणं नाहचरिए । तं दट्टणं एसा मह हत्थं मोडिऊण गच्छंती । छित्ता छुरियाए मए दाहिणए उरुए सहसा ॥२४८॥२०४३॥
ॐकहाणय 2 कडयं च तीए वाम मह हत्थे चेव संऽियं, सा वि । पुण्णक्खए व लच्छी झडत्ति असणं पत्ता ॥२४९॥२०४४॥ * एत्थंतरम्मि किरिणोहदलियअइकसिणतिमिरपडभारो । पयडतो जियलोयं सहस त्ति समुग्गओ सूरो ॥२५०॥२०४५॥ * एत्तो परेण विइयं तुम्हाणं' पत्थियो तओ भणइ । 'अहह ! अहो ! अच्छरियं इमस्स चरियं सुपुरिसस्स' ॥२५१॥२०४६॥ ५
अइकोउगेण राया पभणइ 'दंसेहि मज्झ तं कडयं । जं मारीहत्थाओ गहियं तुमए महाभाग' ॥२५२॥२०४७॥ तो कड़िढऊण ओवढियाओ तेणाऽवि नरवइकरम्मि । दिन्नं जाव निरिक्खइ ता पेच्छइ निययनामकं ॥२५३॥२०४८॥ तं पेच्छिऊण चिंतइ "अहो ! किमेयं अईवअघडंत । जम्हा वच्छाए करे पिणद्धमेयं मया आसि ॥२५४॥२०४९॥ ता किं मारीहत्थे कहिंचि चडियं, उयाहु सा चेव । मारी जाया" इय चिंतिऊण उद्वेइ णरणाहो ॥२५५॥२०५०॥ वच्चइ सरीरचिंताववएसेणं कुमारिपासम्मि । पेच्छइ पासुत्तं तं वामयकरविगयवरकडयं ॥२५६॥२०५१॥ दाहिणऊरुम्मि तहा निबद्धवणपट्टयं तओ राया । वज्रपहारहओ इव जाओ गुरुदुक्ख संतत्तो ॥२५७॥२०५२॥
२२२
१. सन्नीहूया त्रु० का० ।। २. ओवट्ठियाओ जे० । उछियाओ का० ।। ३. पिच्छइ का०।। ४. “संपत्तो जे० ।।