________________
सिरिसंतिनाहचरिए
तत्थ वरे पल्लंके जा चिटुइ ताव आगया गणिया । सव्वंगभूसणधरी वरऽच्छरा चेव पच्चक्खा || १६४ || १९५९॥ तं दणं चिंत मित्ताणंदो "ण विसयलुद्धाण । सिज्झती कजाई" भाविय चित्तम्मि तं भणइ ॥ १६५॥१९६०॥ ‘आर्णसु पट्टमेगं करेमि जा सुमरणं खणं एक्कं' । अह आणिओ य तीए चामीयरपट्टओ रम्मो ॥१६६॥१९६१॥ मासणं विहेडिओ य वत्थेण ढक्किउं देहं । पहरम्मि गए संते रयणीए तीए उल्लविओ ॥ १६७॥ १९६२ ॥ 'सामिय! पढमो पहरो एस गओ कुणह मह पसायं' ति। सो वि य तहेव चिटुइ बीओ वि हुजा गओ पहरो ॥ १६८ ॥१९६३ ॥ ता तव य भणिओ तीए एसो वि मेल्लइ न झाणं । एवं तइओ वि गओ एव चउत्थो वि वोलीणो ।। १६९ ।।१९६४॥ पाहाउयतूरखं सोऊणं उट्ठिओ इमं भणइ । 'भद्दे ! अहं तडागे जामि' त्ति विणिग्गओ तुरियं ॥१७०॥१९६५॥ दहुं अमलियदेहं धूयं तो बाइयाए पडिपुट्ठा। 'किं पुत्ति ! अमलियतणू ? महअच्छरियं इमं कहसु' ॥१७१॥१९६६॥ सव्यम्म वि परिकहिए सा जंपइ 'नो थिरं इमं दव्वं । ता सविसेसं अजं रंजसु उवयार करणेण ॥ १७२॥१९६७ ॥ ती विय तह विहियं, नवरं रयणीए तेण तं चेव । विहियं, तइया वि निसा एवं चिय बोलिया जाहे ॥१७३॥१९६८॥ ता कुट्टिणीए भणिओ 'पुत्त ! विडंबेसि किं इमं एवं । अणुरतं मह धूयं जा दुलहा णरवईणं पि' ।। १७४ | १९६९॥ ते तओ पडिणियं 'अंबे ! जं भणसि तं करिस्सामि । पुच्छामि किंतु एक्कं' सा जंपइ 'पुच्छ निस्संकं' ॥१७५॥। १९७०॥
१. मेल्लेइ का० ।। २. कुट्टणीए का० विना ||
4
मित्ताणंदाईणं
कहाण
२१५
