________________
मच्छोयरकहाणयं
सिरिसंति- राएण अणुन्नाओ तंबोलियमाइभरिपरिवारो । जाइ जणयस्स गेहे तं दट्टणुटुिओ सेट्ठी ॥४००।१४३२॥ नाहचरिए दाऊण आसणवरे उववेसइ परमविणयसंजुत्तो । विन्नवइ जोडियकरो 'ज कायव्वं तमाइसह ॥४०१॥१४३३॥
पूगाइएण केण वि कजं तुम्हाण जेण तं देमि । गेण्हह इमं गिहं पि हु सव्वं तुम्हाण आयत्तं' ॥४०२॥१४३४॥
इय जपतो सेट्ठी गउरववयणेहि, जंपइ इमो वि । 'ताय ! इमं तुह गेहं सञ्चं सव्वं ममायत्तं ॥४०३॥१४३५॥ * जेण अहं तुह पुत्तो होमि अपुत्तस्स, किं वियप्पेण ? । पुच्छामि किंतु एक्कं तुह पुत्तो आसि जो धणओ ॥४०४॥१४३६॥
सो कत्थ संपइ गओ? चिटुइ वा कत्थ ? केरिसो वा वि? । रूवेणं वेसेणं वएण वन्नेण व सरेण ॥४०५॥१४३७॥ अस्थि व कावि हु वत्ता? सव्वं मह कहह कारणं किंपि । उद्दिसिऊणं पुच्छामि' जेण तो जंपए सेट्ठी ॥४०६॥१४३८॥ 'पुत्तय ! तेणं गाहा गहिया दीणारसहसमोल्लेण । कज्जेण तेण सो किंचि फरुसिओ मे अहन्नेण ॥४०७॥१४३९॥ तं अहिमाणं काउंणिग्गंतूणं घराओ अकहिंतो। कत्थ व गओ? कहिं वा चिटुइ ? एयं न याणामि ॥४०८॥१४४०॥ रूवाइएहिं तं चिय पच्चक्खो होसि पुत्त ! णिभंतं । बहुसारिक्खा पुहई, तेणं न भणामि सो त सि ॥४०९॥१४३१॥ इय जंपियम्मि जंपइ धणओ जह 'ताय ! होमि णिभंत । सो चेव तुम्ह पुत्तो अहयं जोएहि चिंधाई' ॥४१०॥१४४२॥ एव भणिए य सेट्ठी दाहिणपायस्स संतियं चिंधं । सुमरित्तु जा पलोयइ ता तं पयर्ड णियच्छेइ ॥४११॥१४४३॥
१. 'हस्समो का० ।। २. एवं पा० का० ॥
