________________
सिरिसंतिनाहचरिए
मंगलकलस* स्स पुव्वभव
वण्णणं
एवं सव्वत्थ धम्मम्मि उज्जमंतस्स सायरं । अइक्वंतो बहू कालो तओ एत्थंतरम्मि य ॥४१२॥५२१॥ उज्जाणम्मि य संपत्तो दिव्वनाणसमन्निओ। जयसीहो ति नामेणं सूरी तेलोक्कविस्सुओ ॥४१३॥५२२॥ वद्धाविओ नरेंदो वि तस्सागमणेण सायरं । वणसंडनिउत्तेहिं पेमकारिनरेहि उ ॥४१४॥५२३॥ सोऊणेयं तओ राया भत्तिभरसुणिभरो । सूरिस्स बंदणटाए समं देवीए णिग्गओ ॥४१५॥५२४॥ वंदिऊणं मुणिंदस्स पाए तेलोक्दुल्लहे । णिसण्णो सुद्धभूमीए सुणेई धम्मदेसणं ॥४१६।५२५॥ "विजपुंज व्व संजोया दिटुणट्ठा खणे खणे । निरंतर सुंह एत्थ जीवो को विन पावइ ॥४१७॥५२६॥ माणभंसाइक्खाई लभंति य णिरतर" । एत्थंतरम्मि राएण करकोरयमुत्तमं ॥४१८॥५२७॥ *वित्ता सीसदेसम्मि पुच्छियं भत्तिनिभरं । 'भयवं ! केण कम्मेण मए पत्ता विडंबणा ? ॥४१९॥५२८॥
देवीए वि तहा, जायं पुणो सोक्खमणिंदियं' । आह भयवं पि 'भो राय ! सुण एगग्गमाणसो ॥४२०॥५२९॥ पुच्छियं ज तए एयं, तं सव्वं पि कहेमऽहं' । निवो वि जंपए 'सामि ! एस सज्जो कहेहि मे ॥४२१॥५३०॥ गंभीरधीरणिग्योसो अह सूरी पयंपइ । “अत्थि एत्थेव दीवम्मि खेत्तं भरहणामयं ॥१॥५३१॥ तत्थ णीसेसदेसेसु पसिद्धं सुरपुरोवमं । महारम्म पुर अस्थि विक्खायं खिइपइडियं ॥२॥५३२॥
१. त्रु० विना भत्तिभार पा० जे० । भत्तिभर का० ।। २. सुहं को वि जीवो एत्थ न जे० का० ।। ३. बंधित्ता जे० ।।