________________
*********
श? माटे श्रावती काले जीववानुं तो कोसा मनमां जागे के, जेने मृत्युनी सा थे खरी जाईबंधी होय, एटले ते मृत्युने पोतानी प्राज्ञामां राखी शकतो होय, तो ते पुरुष कदापि एम धारे के, प्राजनुं काव्य करीशुं. तो ते युक्त बे. तथा कोई बलवान् पुरुष, मृत्युना ऊपाटामां न आवतां, एवी कोई पर्वतनी गुफा - मां पेशी जाय के, ते मृत्युना हाथमांज न आवे ! जो एवो शक्तिवान् होय, तो ते पुरुष कदापि आज करवानुं काल्य करीशुं, एम विचारे तो ते युक्त बे. तथा कोइ पुरुषे कोइ केवलज्ञानी महाराजनी पासेथी जाएयुं होय के, हुं तो कोइकाले मरवानोज नथी, तो ते पुरुष कदाचित् एम धारे के, हुं आज करचानुं काव्य करोश, तो ते पण युक्त बे. परंतु उपर लखेली सर्व वातो कोइ का | ले थई नथी, वर्तमान कालमां श्रती नथी, अने ग्रागामी कालमां थशे पण न ही. तोयपण एवी मिथ्या कल्पना मनमां करीने, हे जम्बुद्धि जीव ! तुं बीजा संसारना कामनो प्रमाद करवो बोमी दइने, फक्त धर्मसाधन करवामां केम प्र माद करे बे ? ॥ ४१ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
*********************I
www.jainelibrary.org
