________________
200
उपदेशप्रा.
त्वं वीनत्सरूपो अष्टुमनर्हः कया वाञ्चयाऽत्रागतोऽसि ? अपसरास्मदृष्टेः" इत्याकर्ण्य रुष्टो यदो मुनि- संज. ५०
६ देहेऽवतीर्य प्राह-"श्रमणोऽहं परार्थनिष्पन्नस्यैवान्नस्यार्थे इहागतोऽस्मि, प्रभूतमन्नं निप्पन्नमस्ति, तन्म॥ ५॥
ध्यालेषावशेषमुरितं मह्यं साधवे दीयतां” । एवं यदेणोक्ते याझिकाः प्राहुः-इदं सिजनोजनं विजानां ।
देयं न तुन्यं शूजाय दास्यामः । जगत्सु विजसदृशं पुण्यक्षेत्रं नास्ति, तत्रोप्तं वीजं महाफल स्यात् ।। सायदः प्राह-यूयं यज्ञे हिंसका श्रारम्नरक्ता अजितेन्जिया अतः पापदे, न महाबतितुट्यं सुपेशलंक
धर्मक्षेत्रं विश्वे" । इत्यमध्यापकं यदेण निर्मुखीकृतं ज्ञात्वा तन्त्रात्राः प्राहुः-"अस्मपाध्यायानां प्रत्यहिनीकोऽसि त्वं अतो नैव तुज्यं दास्यामः, अन्यथा तु कदाऽपि अनुकम्पया किञ्चिदन्तप्रान्तादि दयः" । | यद आह
समिईहि मनं सुसमाहियस्स, गुत्तीहि गुत्तस्स जिइंदियस्स।
जड़ मे न दाहित्य अहेसणिऊं, किमऊ जन्नाण सनित्थ लाजं ॥१॥ | मह्यं यदि न दास्यश्रेषणीयं किञ्चित्तहिं हे आर्या यज्ञानां लानं न लप्स्यध्वे । इति श्रुत्वाऽध्यापका
छात्रान् प्राहुः--"एनं यष्टिमुष्ट्यादिजिस्तामयित्वा निष्कासयतः” । ततस्ते वेगेन धाविता मुनि नन्ति: दएमाद्यैः। तदा ज्या निपिघाः-"नोः कुमारा नायं कदर्थनार्हो मुनिः। यतः
॥५॥ देवाजिळगेण निइएणं, दिन्ना मु रन्ना मणसा न काया । नरिंददेविंदनिवदिएणं, जेणामि वंता इसिणा स एसो ॥२॥
Jain Education International 2010
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
