________________
..]
પ્રાકૃત વ્યાકરણ-સંક્ષિપ્ત પરિચય.
[११
युष्मद् 'तु'
प्र० तुम, तुं (ते)
| तुज्ो, तुम्हे दि० (तं, तुं) तुमं
तुझे, तुम्हे, वो १० तह, तए, तुमए, तुमे, (तुमाइ) ते, दे । तुोहिं, तुम्मेहि, तुम्हहिं पं० तत्तो (तइत्तो, तुमादो,-दु, तुमाहि) | तुम्हाहितो,-सुंतो १० (तुमो) तुह, तुज्झ, तुम्ह, तुम्म, तुव, वो, (भे) तुज्हाण, तुम्हाणं
तुअ, ते, दे स० तह, तुइ, तप, (तुमए, तुमे तुमम्मि ] तुझेसु, तुम्हेसु ___ यमनi aY सभ्यापाय Awari आत३५ एम १२ एक, दो (प्रथ० बिती-पो, दुबे, दोणि; षष्ठी-दोण्ह), ति (प्रथल-तिण्णि, षष्ठी-तिण्ड) थाय छे. षष् ने छ थाय छ. "
विमा ४.
ક્રિયાપદ પ્રકરણ ખરી રીતે જોતાં પ્રાકૃતમાં એકજ ગણ (= સંસ્કૃતને પહેલે અને છઠો) છે. સામાન્ય રીતે બધા ધાતુઓને આજ ગણમાં લાવવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવે છે, તે પણ અન્યાન્ય ગણુનાં કેટલાંક રૂપે નાટકમાં લેવામાં આવે છે.
નામ પ્રક્રિયામાં જણાવ્યા પ્રમાણે ક્રિયાપદમાં પણ દ્વિવચનરૂપ થતાં નથી. કર્તરિ પ્રગમાં ફક્ત વર્તમાનકાળ, સામાન્ય ભવિષ્યકાળ, તથા આજ્ઞાથ જેવામાં આવે છે.
वर्तमान ३५ो. मे क्यन.
क्यन. प्र० पु० हसामि, हसमि.
हसामो,-मु,-म, हसिमो,-मु,-म हसम्हि
हसमो,-मु,-म, हसम्हो, म्ह द्वि० पु० हससि
हसह (अधमा हसध,-धं)
हसित्था (हसत्थ?) तृ० पु० हसदि' हसइ
हसन्ति मध्यम प्रयोगमा त्रले ५३पना वयनना ३थाय छ, म १. मणे, २. सहसे, 3 सहदे, अथवा सहए.
माज्ञाय.
એક વચન १. हसमु (वर०७.१८) २. हससु, हस, हसाहि, हसस्स ३. हसदु', हसउ
महुपयन. हसामो,-म हसमो,-म, हसम्ह. हसह, हसध,-धं
૧. આ ગદ્યમાં વપરાતું રૂપ છે. તે જ પ્રમાણે હું વાળાં સામાન્યરૂપ, તથા સૂર વાળા ભૂત કૃદંત પણ ગદ્યમાં વપરાતાં રૂપ છે.
२. अस् 'चुनाया नीचे प्रमाणे छे. मे क्यन. १. मम्हि, २. असि, ३. मात्थ, महु५० अम्हो, अम्ह, ३ सन्ति. ते प्रभारमेन्सीsi० १ म्हि, २ सि ३ स्थि, म४१०१ म्हो, म्ह, २ त्य. भनघतलसूतभा १०१. आसिं, आसि, २. ३. आसि,
