Jain Sahitya Sanshodhak Samiti 1921

SR No.: 542001
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinvijay
Publisher: Jain Sahitya Sanshodhak Karyalay
Publication Year: 1921
Total Pages: 116
Language: Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Sahitya Sanshodhak Samiti, & India
File Size: 17 MB

Page 99

अंक ४]
डॉ. होर्मलना जैनधर्म विषना विचारो तथा भिक्षुसंघ विना पण बौद्ध धर्मनी पतित अने कळ्या छे. बौद्धोनो तथा जैनोनो ऐतिहासिक शोख एकविशीर्ण अवस्थामा पड्या रद्धा के जेमने जोतां साधारण सरखी रीते वृद्धिंमत थएलो छे. तेओए नियमित रीते
ते पहेलांना जाहो जलालीवाळा बोधर्मनुं भाग्बे ज पोताना धर्माचार्यों तथा गुरुओनी पट्टावलीओ जाळवी "कोईने भान थाय. बौद्धर्मना आ अबशेष रहेला उपास- राखेली छे, जेमांनी घणी खरी प्रो. बुल्हरे, डॉ. क्लाटे, कोनी शोध करवान मान आपणा जोईन्ट फिलोलोजिकल तथा मे इंडियन एन्टीक्वेरीमा अने एपिग्राफिआ. इंडिसेक्रेटरी पंडित हरप्रसाद शास्त्रीने घटे छे. तेमणे ज प्रख्यात कामा प्रसिद्ध करी छे. विशेषमा तेमना धार्मिक तथा बौद्ध त्रयीमांना 'धर्म' ना अनुयागी तरीके ते लोकोने अन्य पुस्तकोमा घण ऐतिहासिक बाबतोनी नोंधो वारंवार शोधी कहाड्या छे, अने १८९५ ना आपणी संस्थाना जोवामां आवे छे. आवी बाबतोने उपर्युक्त विद्वानो उपजर्नलमा तेमनी हकीकत प्रसिद्ध करी छ. आ लोको उप- रांत प्रो. वेबर तथा प्रो. भाण्डारकरे पण जुदी जुदी रथी ज धर्मतोला स्ट्रीट आबु नाम घडायुं छे, तथा हजी काढीमे संगृहीत करी छे. ए साहित्यमांथी हजी पण पण जाऊं बाजार स्ट्रीटमा तेमनुं धर्मचैत्य मौजूद छे. एबी घणी बाबतो तारवी कढाय तेम छे, जेनी ट्रंक रुप.
बौद्ध धर्मना आ प्रकारना विनाशकाळ दरम्यान जैन रेषा हुँ अहिं नीचे वर्णवं छं. धर्मनी स्थिति तद्दन जुदी ज हती. अने तेथी ते हजी पण महावीरतुं निर्वाण थयां पछी बीजा सेकामां-ई०स० निर्विघ्नपणे चाल्या करे छे, तथा तेना साधुसंघो पूर्व लगभग ३१० मां-मगध देशमा एटले हालना बि. अने श्रावकसंघो हजी पण पश्चिम तथा दक्षिण हिन्दमां हार प्रांतमा हादश वार्षिक दुकाल पड्यो. ते वखते अने बंगालमा दृष्टिगोचर थाय छे. तेमनी एवी एक संस्था जैनधर्म बिहारप्रांत ओळंगी बहार नीकळ्यो हतो एम जआपणी नजीकमां आवेला माणिकतोला परामां ज मौजुद णाव छे. ते समवे त्यांनो राजा मौर्यवंशीय चंद्रगुप्त हतो. छे. जुमा वखतनी धार्मिक भिक्षुसंस्थाओमाथी हाल जी- तथा अद्यापि अविभक्त जैनधर्मना आचार्यपदपर भद्रबाहु वती जागती एवी फक्त ए एक जैनधर्मनी ज संस्था छे. प्रतिष्ठित हता. दुकाळनी आफतमा केटलाक साधुओ साथ अलबत् आवी ऐकांतिक संस्थाना इतिहासमांथी जनस- भद्रबाहु दक्षिण तरफ कर्णाटकमां नीकळी गया अने माजने रस पडे एवो खोराक तो भाग्ये ज मळी शके; तो मगधमां तेमनी जग्या स्थूलभद्र भोगववा लाग्या. लगभग पण जे एक बाबत आपणा ध्यान उपर खास धसारो करी दुकाळना अंतमां, पण भद्रबाहुनी गेर हाजरीमां, पाटलीशकेले ते ए छ, के आ धर्म पण श्वेताम्बर अने दिगंबर पुत्र ( पटना ) मां एक सभा थई जेणे अग्यार अंगो तथा एवा बे पंथमां विभक्त थई गएलो छे. आ बिभाग 2- चौद पूर्वो के जेनो समावेश बारमा अंगमां थाय के ते भेगां वानुं कारण ए शब्दो उपरथी ज सूचित थाय छे. एटले की. दुर्भिक्षना आपत्ति-समयमा जे जे हरकतो पेदा थई के न्यूनाधिक वस्त्रो पहेरवाना विखवाद उपरथी आ भागो तेनी असर जैन धर्मनी प्रकिया उपर पण थई. साधुओने पडेला छे. आ उपरांत पाछळवी सिद्धांत अने प्रक्रि- माटे साधारण एवो नियम हतो के तेमणे नग्न ज रहे, यामां पण बेऊ संप्रदायोने केटलोक भेद थएलो छे, पण जोईए; जो के अपवादरूपे केटलाक नबळा साधुओने ते जनसमाज माटे विशेष रसोत्पादक नथी. जैनधर्मना अमुक वस्त्र पहेरवानी रजा पण आपवामां आवेली हती. आ बने संप्रदायो विभक्त तेम ज विरोधी अवस्थामा रह्या मगधमां रहेला ते केटलाक साधुओने वखतनी जरुरीयात करे छे. बेऊनुं साहित्य पण भिन्न छे; परंतु ' अंगो' .... अने 'पूर्वो' ना नामे जे जुनुं धार्मिक साहित्य छ ते ४. जुओ प्रो. वेचरर्नु “फेटलाग ऑफ जैन मेन्युस्क्रप्टस्' मात्र श्वेताम्बरोनुं ज गणाय छे. वखत जतां आवे वि- १८८८ ने ९२, तथा प्रो. भांडारकरनो पिोर्ट ऑफ धी सर्च फॉर
मेन्युस्कीप्टस् १८८३-१. विशेष हकिकत माटे वळी जुओ. प्रो, भागोमांथी संप्रदायो अने साधुओना अनेक फांटा नि- जेकोबीनी जैनसत्रौनी प्रस्तावना (भाग २).