Kalyan 1962 05 Ank 03

SR No.: 539221
Original Sutra Author: N/A
Author: Kirchand J Sheth
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1962
Total Pages: 70
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 11 MB

Page 7

કલ્યાણ : મે ૧૯૬૨ ઃ ૧૫૩
વગેરે શહેરમાં અમુક ભાઈ કે બહેનને સમાધિ આવે એની સાથે આપણને કંઈ નિસ્બત હેય નહિ, હું છે ત્યારે ભગવાન આવીને એ વ્યક્તિને પ્રસાદ આપી પ્રથમ જ જણાવી ગયો છું કે કુદરતી ચમત્કાર તે જાય છે. એ બાબત ખૂબ જ પ્રસિદ્ધ થયેલી એની ભાગ્યે જ હોય છે બાકીના તો મનુષ્ય સંત ચમકાર સત્યતાને અનુભવ કરવાનો પ્રસંગ મને મળી ગયેલો હોય છે માત્ર આપણી બુદ્ધિ તેના ભેદ પારખી શકતી
હકીકત એમ બની કે ઘણું અનુભવોથી હવે નથી તેથી જ આપણે તેને ચમત્કારની ઉપમા મને એ બાબતમાં ખાસ રસ નહેાતે પણ મારા એક આપીએ છીએ. મિત્રે મને ખૂબ જ દબાણ કર્યું કે જોવામાં શું જાય આથી કરીને મેં પ્રશ્ન કર્યો કે, હે પ્રભુ, મારી છે. પૈસા આપવાના તો છે નહિ. હું પણ કંઈક પતિને ૭ બાળકો થયાં એમાંથી એકપણું બાળક નવું જોવા-જાણવાનું મળશે એમ સમજીને સ મત ઉદ નહિ તે કારણ શું ? થયે. અમો , બંને તે સ્થળે જઈ પહોંચ્યા ત્યારે
જવાબમાં માજીના દેહમાં રહેલા ભગવાને કહ્યું પચાસેક માણસો ત્યાં બેઠેલા હતા અને સમાધિ .
- કે તમારી પત્નીને છાતીના અંદરના ભાગમાં ચાંદી છે હવે લગાવાની હતી. એટલે અમો પણ આતુરતાપૂર્વક
| માટે બાળકો જીવતાં નથી. એ સમાધિ લગાવનાર ડોશીમાની ખૂબ જ નજીક ગોઠવાયા. ધીમે ધીમે સમાધિની તૈયારી થવા લાગી.
હકીકતમાં તે મારે એકેય સંતાન જ ન હતું. ભાજી ભગવાનની સન્મુખ ગોઠવાયાં. બધાં કપડાં સીમ તને જ પ્રસંગ આવ્યા ન હતા ત્યાં આગળની ખૂબ જ ખંખેરી નાખ્યા ને તે પણ એવી રીતે કે વાત તે કરવાની જ ક્યાં રહી ? કપડામાં કોઈ ઠેકાણે પ્રસાદ છૂપાવેલો નથી એની કામ પતાવી બન્ને મિત્ર નીકળી ગયા. રસ્તામાં ખાત્રી થાય. એવી રીતે મને પણ એ બાબતની તે પેલા ભાઈ મને કહેવા લાગ્યા કે, તમારા, બેટા પાકી ખાત્રી થઈ કે કપડામાં તો છૂપાવેલું કાંઈ પ્રશ્નનને ભગવાન ના પકડી શકયા તો પછી પ્રસાદી નથી. મારી ખૂબ જ બારીક નજર ત્યાં હતી. પણ કયાંથી આવી ?” હું કંઈ જ જોઈ શક્યો નહિ અને થોડા સમયમાં . મેં તેને ચમત્કારને અર્થે ઉપર જણાવ્યા તે માજીએ ખોળામાંથી બદામ અને સાકર બધાને વહેંચી મુજબ આપ્યો ને વિશેષમાં કીધું કે તમે જ મને એક પણ ખરી ને મેં ખાધી પણ ખરી. અહીં સુધી તો વખત કહેતા હતા કે મહોલ્લામાં ફરવા આવેલા એક મારે તેને ચમત્કાર માનવો પડે પણ આ પ્રસાદી હરીજન ગોરે હથેલીમાંથી કંકુ કાઢી બતાવેલું એવું ભગવાન આપી જાય છે કે આપણે જેને સમજી જ આમાં સમજવાનું. આમાં કોઈ મેલી સાધના શકવાની અશક્તિના કારણે ચમત્કાર કહીએ છીએ હોઈ શકે છે. એને પ્રતાપ છે એ નકકી કરવાને પ્રસંગે ઉપસ્થિત
જે ખરેખર એ હરીજનગરને માતાજી હાજરાથયો.
હાર હેય ને એ માજીને ભગવાન પ્રત્યક્ષ થતા પ્રસાદી વહેચાયા બાદ દરેકને કહેવામાં આવ્યું હોય તો લોખંડને હાથ અડાડીને સુવર્ણ બનાવી કે જેને પ્રશ્ન પૂછવા હોય તે પૂછી શકે છે.
શકે. આંધળાને તરતજ દેખતો કરી શકે ( અન્ય દરેકે એ કાર્ય પતાવ્યું પછી અમારો વારો ધર્મોમાં ભગવાન કે માતાજી આવું કરી શકે છે આવ્યો. મેં એ પ્રશ્ન વિચારી રાખ્યો હતો કે આવી માન્યતા છે.) વગેરે ઘણું કરી શકે પણ જવાબના સાચા ખોટાની ખાત્રી તરતજ થઈ જાય. કંઈ બનતું નથી માટે આવા ચમકારમાં શ્રદ્ધા રાખવી જે ભગવાન પ્રસાદી આપી જતા હોય તો ખાટા એટલે અક્કલને ગીરે મુકવા બરાબર છે. પેલા ભાઈને પ્રનને તરતજ બેટા તરીકે જાહેર કરી દે. જે એમ બરાબર સમજાઈ ગયું, હવે એ ભાઈ કદી ચમત્કારના ના બને તો માનવું કે પ્રસાદ ગમે તે રીતે આવે નામે ગાંડા બનતા નથી. ને બીજાને બનવા દેતા નથી,