________________
૭૩૦: સમાયણની રત્નપ્રભા :
કેટલું બધુ દુઃખ અનુભવશે ? મારાથી તે તે નહિ જ સહન થાય. હું તેમના માર્ગમાંથી મસી જાઉં.'
મહારક્ષે મૌનપણે જ મેઘવાહનનું વચન સ્વીકારી લીધું.
મેઘવાહને રાજ્યના, પુત્રના, પરિવારના, સસ્વના ત્યાગ કર્યો.
અજિતનાથ ભગવાનની પાસે જઇ રાજા મહારાજ બની ગયા.
મેઘવાહન મુનિવરે આકરાં તપ અને જખરાં ચાન ધરવા માંડયા ! ભગવાનની આજ્ઞાને તા રજેરજ પાળવાની તેમની તકેદારી.
મેઘવાહન મુનિવરે કર્માંના ાય કરી નાંખ્યા અનંત અનતકાળથી ચાલી આવતુ ભવભ્રમણ ચલાવી દીધું.
મેઘવાહનના આત્મા સિદ્ધ મની ગયા. હવે નહિં જન્મ, નહિ મૃત્યુ. અનંત આન અને અન’તજ્ઞાનમાં અનંતકાળ ઝીલવાનુ.
મહારક્ષે લાંખાકાળ લંકા પર રાજ્ય કર્યું. એક દિવસ એના અંતરાત્મા પણ જાગ્યે. સંસારની માયા ત્યજી દેવા કટિબદ્ધ અન્યા.
રાજ્ય પર પેાતાના પુત્ર દેવરક્ષને બેસાડયા, સાધુ મની, સાધના કરી મહારો પણ આત્મસિદ્ધિ કરી.
પછી તે લકાની ગાદી પર જે જે રાજા બેસે છે, તે તે પેાતાના પુત્રને રાજ્ય ભળાવી પાતે સાધુ ખની સિદ્ધ બનતા જાય છે.
આવું અસંખ્યકાળ સુધી ચાલ્યું.
અજિતનાય પછી સંભવનાય, અશિદનસ્વામી, સુમતિનાય, પદ્મપ્રભસ્વામી, સુપા નાથ, ચંદ્રપ્રભસ્વામી, સુવિધિનાથ અને એમ આ તી કરદેવા થઈ ગયા.
મૃગીયારમા શ્રેયાંસનાથ સ્વામી તીથ પતિના કાળ આવી લાગ્યું.
(2)
વૈતાઢય પતના શિખરા, ખીણ્ણા, એટલે વિદ્યાધરાની દુનિયા 1
ત્યાં મેઘપુર નામનું એક નગર અને અતીન્દ્ર રાજા ત્યાં રાજ્ય કરે. અતીન્દ્ર વિદ્યાધરાના રાજા. તેની કીર્તિ શ્વેતાલયના શિખરે શિખરે અને કાતરે કાતરે ગવાયેલી,
શ્રીમતી એની રાણી, શીલવતી અને ગુણવંતી. તે રાણીએ એક પુત્રના અને એક પુત્રીને જન્મ આપ્યા.
પુત્રનુ' નામ શ્રીકંઠ.
પુત્રીનું નામ દેવી.
દેવી એટલે દૈવી જ જોઈ લ્યા ! રૂપ-રૂપના અમાર !
દેવી યૌવનમાં આવી ત્યાં તે તેનું સૌન્દય સાળે કળાએ ખીલ્યું.
દેવીના રૂપની પ્રથ`સા દેશ-વિદેશમાં થવા
લાગી.
એક દિવસ અતીન્દ્વની રાજસભામાં એક દૂત આવીને ઉભા.
રત્નપુરનગરના પુષ્પાત્તર વિદ્યાધરેન્દ્રના એ હતા.
હત
અતીન્દ્રને તેણે નમન કર્યું.
શા માટે આવવાનું થયું છે?દુતને યાગ્ય આાસને બેસાડી નરેશે પૂછ્યું,
‘મને રત્નપુરના સુપાત્તર વિધાધરેન્દ્ર મેકયા છે.
હા, શા માટે?”
અમારા વિધાનને પદ્માત્તર નામને તેજાવી પુત્ર છે. રૂપે અને યુકે પૂરા, તે પુત્રની