Kalyan 1960 12 Ank 10

SR No.: 539204
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1960
Total Pages: 68
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 10

વાત સ્વીકારે છૂટકા થયે. વાનરદ્વીપ પસંદ કર્યા.
વાનરદ્વીપ ઉપર ‘વિધિ નામના પર્વત, રમણીય અને મનેાહર. તે પર્વત પર કીતિ ધવલે ‘વિષ્કિન્ધા નગરી વસાવી. અને શ્રીકને તે રાજ્યના અધિપતિ અનાખ્યું.
પદ્માની સાથે શ્રીકૐ વિષ્કિન્ધામાં વાસ કર્યો. શ્રીકઠે પેાતાની અપૂર્વ પ્રતિભાથા રાજ્યનું સંચાલન શરૂ કર્યુ.. પ્રજાનાં સુખ માટે તે રા’િ ચિંતાતુર રહે છે. માત્ર મનુષ્યો માટે જ તેના હૃદયમાં પ્રેમ હતા એમ નહિ પણ પશુપ...ખીએ પ્રત્યે પણ તેના આત્મામાં તેટલી જ મમતા હતી.
વિષ્કિન્ધાના ઉદ્યાનામાં....જગલેામાં શ્રીક ઠે વાંદરાઓ જોયા.
મોટી મોટી કાયા ! ગમી જાય તેવી ગેલ ! ફળ ખાઈને જીવન જીવે ! શ્રીકંઠના હૃદયમાં વાંદરાએ પ્રત્યે પ્રેમ છલકાણા, રાજ્યમાં તેણે ઢઢરા પિટાગ્યેઃ
‘કેઇએ પણ વાનરને મારવા નહિ. મારશે તેને કડક શિક્ષા થશે.' એટલેથી જ શ્રીક’ઠને સતેષ ન થયો. તેણે તે વાનરાનાં ટોળે ટોળાં ભેગાં કરવા માંડયા.
વાનરા નાચે ને શ્રીકંઠનું હૈયું નાચે ! વાન રાને ગમતાં ભોજનીયાં આપવા માંડયા.
અને, રાજા વાનરોના પ્રેમ કરે, પછી પ્રજા ય પ્રેમ જ કરે ને! લેકાએ પણ વાનરોને ખાવાનું-પીવાનું આપવું. શરૂ કર્યું.
ઘરની ભીંત પર આકર્ષીક ચિત્ર ચીતરાવા લાગ્યા !
રાજ્યની અને ઘરની ધજાઓમાં પણ વાનરે ચીતરાવા લાગ્યા ?
રમવાનાં રમકડાં પણ વાનરની આકૃતિમાં
મનવા લાગ્યો.
કલ્યાણુ : ડીસેમ્બર, ૧૯૬૦ : ૭૩૩
સર્વત્ર વાનરોના નામ, વાનરોની આકૃતિએ અને વાનરોના ચિત્રા સાયા. પરિણામ એ આવ્યું કે વાનરદ્વીપમાં આવી વસેલા વિદ્યાધર મનુષ્યા પણ ‘વાનર' કહેવાયા! વાનરના અતિ સહવાસથી માનવ પણ વાનર તરીકે ઓળખાયે !
એકદા સભા મ’ડપમાં બેઠેલા શ્રીકડે આકાશમાગે કોલાહલ થતા સાંભળ્યેા. તેણે આકાશ તરફ દષ્ટિ કરી
સેંકડો....હજારો દેવા, કેઈ વિમાનમાં તે કોઈ રથમાં! કોઈ હાથી પર તે કોઇ અશ્વ પર ! નદ્રીશ્વરદ્વીપ તરફ જઈ રહ્યા છે.
હૈયાં જિનભક્તિથી નાચી રહ્યા છે. શાશ્વત જિનપ્રતિમાઓનાં પૂજન-વંદન કરી કૃતા મનવાના મનેારથામાં મડાલી રહ્યાં છે.
શ્રીકઢને પણ શુભ મનારથ પ્રગટયે; તેનાં પવિત્ર ચિત્તમાં પણુ નદીશ્વર શૈલ પર જવાની તમન્ના પ્રગટી.
વિમાનને સજાવ્યુ.
જિનસકિતની ભવ્ય સામગ્રી સાથે લીધી. દેવાની પાછળ શ્રીકંઠ વિદ્યાધર-રાજાએ પશુ આકાશમાર્ગે પ્રયાણ કર્યુ.
ઉચ્ચ-પવિત્ર અને ઉર્ધ્વગામી આત્માએ આત્મતારક નિમિત્તો મળતાં તેને વધાવી લેવાના મનારથા કરે, મનેારથને પાછા મલીન વાસનાએ નીચે દાટી ન દેતાં તેમને પાંગરાવવા અને ફળશીલ બનાવવાના પ્રયત્ન આદરે.
મનુષ્યની સહજ વૃત્તિ તા એવી હોય છે કે તે પાપ-આલખનાને ઝડપી ગ્રહણ કરે છે. તેના આલબને પાપ મનારથા અને પાપ પ્રવૃત્તિએ વેગશીલ બનાવે છે!
આ તો શ્રીકંઠ! શિવગામી છે!
તીથયાત્રાના હર્ષ હિલેાળે ચઢયા છે. વિમાન માઇલ પર માલા, યાજના પર જના