Kalyan 1958 10 Ank 08

SR No.: 539178
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1958
Total Pages: 66
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 9 MB

Page 7

: કલ્યાણ એટેમ્બર : ૧૯૫૮: ૫૭ : એને વંદન કર્યું ત્યારે પિતાના અમાત્ય રૂપી જે વૃદ્ધપણુથી લજા પામતા હો તે શત્રુઓ સાથે મનથી યુદ્ધ કરતે હતું, અને પરિજનોને દૂર કરે. તેથી કરીને તે કાળે નરકગતિને ગ્યા હતા. ત્યારે રાજાએ કહ્યું, દેવી ! એમ નથી તું ત્યાંથી ચાલે છે પછી જેની ક્રિયાની કુમાર બાળક હાઈ પ્રજાપાલનમાં અસમર્થ છે. શક્તિ જાગ્રત થઈ છે એ તે મારા શીર- એમ વિચાર કરતાં મને ગ્લાની થઈ. સ્ત્રાણથી શત્રુઓને મારૂ' એમ વિચારીને પૂર્વપુરુષના માર્ગે હું ગયે નહીં. એટપિતાના લેચ કરેલા માથા ઉપર હાથ મુકતા જ વિચાર મને આવે છે. તું પ્રસન્નચદ્રની પ્રતિબંધ પામ્યું કે, “અહે? હું મારા કાર્યને
રક્ષા કરતી અહીંજ રહે.” પણ રાણીએ તે ત્યાગ કરીને બીજાને ખાતર યતિજનથી વિરૂદ્ધ તેની સાથેજ દીક્ષા લેવાને નિશ્ચય કર્યો હતે. એવા માર્ગમાં ઉતરી પડશે.'
ત્યારપછી પુત્રને રાજ્ય આપીને ધાત્રી આમ પિતાની જાતની નિંદા અને ગહણ અને દેવી સાથે રાજાએ દિશાક્ષક તાપસ કરતા તેણે ત્યાં જ મને પ્રણામ કરીને આલે. તાપસની એક જાતિ તરીકે દીક્ષા લીધી ચના લીધી અને પ્રતિક્રમણ કર્યું. અત્યારે તે અને એકાન્ત આશ્રમમાં રહેવા લાગે. રિક્ષા પ્રશસ્ત ધ્યાની છે. તે અશુભ કર્મ તેણે ખપા- લીધા પહેલાં સણને ગર્ભ રહેલ તે વધવા વ્યું છે. અને શુભ કર્મનું ઉપાર્જન કર્યું છે, માંડ. ચર પુરુષે એ પ્રસન્નચંદ્રને આ હકીક્ત આથી તેને માટે જુદા જુદા સમયે મેં જુદી જણાવી. પુરા દિવસે કુમારને જન્મ આપે, જુદી ગતિને નિર્દેશ કરે છે.'
અને તેને વલમાં મૂક હતું. તેથી વલ્કલગીરી
એવું તેનું નામ પડયું. પતનપુરમાં સેમચંદ રાજા હતું તેની સૂતિકારેગથી રાણી મૃત્યુ પામી, ધાત્રીએ ધારિણી દેવી હતી; તે એકવાર ઝરૂખામાં કુમારને વગડાઉ ભેંસના દૂધથી ઉછેરવા માંડશે. બેસીને પિતાના પતિનું માથું ઓળતી હતી. થોડા સમય પછી ધાત્રી પણ મરણ પામી. તે વખતે સફેદ વાળ જોઈને તેણે કહ્યું. પછી વલ્કલચીરી ને ઋષિ કમંડળ લઈને ફરવા સ્વામી ! દૂત આવી ગયે છે.”
લાગ્યા. વલલચીરી મોટે થતાં તેનું આલેખ
કરીને ચિત્રકારોએ પ્રસન્નચંદ્રને બતાવ્યું. તેણે રાજાએ આમ તેમ નજર નાંખી પણ
ભાઈ પ્રત્યેના નેહથી ગણિકાપુત્રીઓને તાપકઈ ન માણસ તેના જેવામાં ન આવે.
સનું રૂપ ધારણ કરાવીને ખાંડના લાડુરૂપી એટલે તેણે રાણીને કહ્યું. . વિવિધ ફળવડે વલ્કલચીરીને લેભાવીને અહીં દેવી! તને દિવ્ય ચક્ષુ મળ્યાં હોય એમ લાવે એવી સૂચના આપીને આશ્રમમાં મોકલી
તે ગણિકાઓએ મધુર ફળ, મધુર વચન ત્યારે રાણએ સફેદ વાળ બતાવીને અને સુકુમાર, ઉનત અને પુષ્ટ સ્તનેના સ્પર્શ કહ્યું. “આ ધર્મદૂત આવે છે. એ જોઈને વડે વહકલચીરીને લેભા. સંકેત પ્રમાણે સજાએ રૂદન કર્યું. ઉત્તરીયથી તેનાં આંસુ ત્યાંથી જવાના વખતે જ્યારે તે પિતાનાં લતી દેવીએ કહ્યું.
તાપસનાં ઉપકરણે મૂકવા ગયે ત્યારે વૃક્ષ
જણાય છે.