________________
*
***<ol
અ૬-
૧૭
Eછે
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIiiiiiiiiiiiiE, કે વર્ષ ૧૫ જ
જુન ૧૯૫૮ ૪ : અંક ૪ :
Aek Geetow:h૭
t
uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
ના ની શી વાત
વઘ મે હન લાલ ચુ. ધામી માનવી પાસે ઈતર પ્રાણીઓ કરતાં જ્ઞાન, બુદ્ધિ અને મન વધારે વિકસ્વર થયેલ છે છે. હેય છે.
આ ત્રણ વસ્તુમાં જ્ઞાન એ મુખ્ય અને વેધક છે. મન અને બુદ્ધિ એ બે તવે છે ઘણીવાર માનવીને જ્ઞાનના રાહથી દૂર ધકેલી દેતાં હોય છે, પરંતુ જે માનવી જ્ઞાનના $
પ્રકાશ વડે નિરીક્ષણ કરવાની દષ્ટિ રાખે તે તેને મન અને બુદ્ધિ સન્માર્ગના સાથીરૂપે છે સહાયક બનતાં રહે છે. તે
આ ત્રણ વસ્તુ માનવીને સહજ રૂપે ઉત્તમ મળેલ હોવા છતાં માનવી જીવનના આ દરેક પ્રસંગમાં એનો ઉપયોગ કરતું નથી... ખાસ કરીને જ્ઞાનનો ઉપગ કરતું નથી... . કાં તે માનવી બુદ્ધિવાદને ગુલામ બને છે, અથવા મનનો દાસ બની જાય છે. આમ હિં થવાથી એના નિર્ણયે ઘણીવાર એને પિતાને જ વેદનાભર્યા અથવા વસમા નિવડતા હોય છે. I આપણું જીવનમાં જ્ઞાન, બુદ્ધિ અને મનને ત્રિવેણી સંગમ થયેલ હોવા છતાં ! આ દરેક પ્રશ્નોને ઉતાવળે નિર્ણય કરી નાખવાને વેગ આપણને વળગેલે છે. | મન અથવા બુદ્ધિથી દોરાઈને જ્યારે આપણે નિર્ણય કરતા હોઈએ છીએ ત્યારે
પરિણામ એ આવે કે આપણે કરેલા નિર્ણય....જે ખરી રીતે આપણા હિતના વિચારમાંથી જ હિ I જન્મેલે હેય છે. છતાં આપણી મુશ્કેલીનું કારણ બની જાય છે. શા માટે? એને AIA
ઉત્તર માત્ર એટલો જ છે કે આપણે જ્ઞાનના પ્રકાશથી નિહાળવાની ખુલ્લી ઉપેક્ષા કરી A હોય છે. મન આંધળું છે અને બુદ્ધિ બહેરી છે. અંધ માણસ જેમ પ્રકાશને જોઈ શકે આ નહિ, તેમ મન જ્ઞાનનાં અજવાળાને જોઈ શકતું નથી. પણ એ જ અંધ મન જે જ્ઞાનનું ની દેરવ્યું રાતું હોય તે જીવનની તમામ વેદનાઓ આપોઆપ નષ્ટ બની જાય.
