________________
વર્ષ ૧૫
ન હાય !
૧૯૫૮
કલ્યાણ
આ કયારે સમજાશે ?
વૈદ્યરાજ મેાહનલાલ ચુનીલાલ ધામી.
અંક ૩
ફાઇને ધનની ભૂખ છે.
કેાઈને કીર્તિની લાલસા છે.
*7
આજે માનવ પ્રાણિની વિરાટ દોડ ચાલી રહી છે.
જગતમાં કોઇપણુ માનવી એવા નથી કે જે પેાતાના કલ્પેલા સુખ ખાતર દોડતા
13:511
કાઇને પેટપુરતા ભાજનની તમન્ના છે.
કોઈને સત્તાના શરાખની પ્યાલીની ભ્રખ જાગી છે.
કાઈ યોવન-મદિરાને અમૃત માનવા દોડી રહેલ છે !
માનવી આજ વિસામે લેવાને વિચાર કરવા જેટલા ચે સ્થિર નથી. વથંભી દોડમાં પાતે પાછળ ન રહી જાય એની કાળજી રાખીને માનવી સુખ પાછળ જાણ્યે પાગલ બનીને ઢોડી રહ્યો છે.
આ વણથંભી દોડના પિરણામે એના ચરણમાં છાલાં પડી ગયાં છે, છતાં એ તરફ એની નજર જતી નથી.
ઢાડવાના કારણે એની છાતીના શ્વાસ માતા નથી...છતાં એ પ્રત્યે એને કોઈ ખેવના નથી.
દોડતાં દોડતાં પગતળે પોતાની અમૂલ્ય સપત્તિ જે કામળ પુલ જેવી સુગધભરી અને પવિત્ર છે તે કચરાઈ ચુથાઈ જતી હોવા છતાં માનવી પગ નીચે ષ્ટિ કરવા જેટલું ચૈ ધૈ રાખી શક્તા નથી.
માનવીની પાછળ મેાતનું ભયંકર અટ્ટહાસ્ય ઘુરકતુ હોવા છતાં માનવ સમાજની વણઝાર સુખની કલ્પેલી ઈમારત તરફ દોડી જ રહી છે....દોડીજ રહી છે.
અને માનવ-સમાજને કાઈ કહેતું પણ નથી કે તમે બધા કઈ તરફ ઢોડા છે ?
