Page Text
________________
: કલ્યાણ: સપ્ટેમ્બર ૧૯૫દઃ ઃ પ૦૧
પાસે આશીવાઁદ લેનાર આ કૃતજ્ઞ કુપુત્રને આશીર્વાદનું તરફની ભક્તિ કે અભક્તિ વિચારનારને સેક્સ ફળ મળે ખરું? જે નજ મળે એમ લાગતું હેય સમજાય જાય તેવું છે. તો ભગવાનની ભક્તિમાં ઠગાઈ કરનારા; ભગવાનની
- ઉપસંહાર: ભક્તિનું ફળ ઇચ્છતા હોય તેમને પણ ઉપરના ઉદ્ધત
આ ચાલુ પંચમકાળમાં મોટા ભાગે લેક ધર્મનાં પુત્રની ઉપમા કેમ લાગુ પડે નહિ ?
મર્મને જણાવનારું જ્ઞાન મેળવતા નથી, તથા જો કે આ દષ્ટાંત એકદેશીય સમજવાનું છે. વ્યાખ્યાન સાંભળતા નથી. વખતે પુસ્તકો વાંચે કે જેમ પુત્રે માતાને આખી જીંદગી પાઈ સરખી પણ વ્યાખ્યાન સાંભળે તે પણ પરમાર્થ કે મમર્થની સમમોકલી નહિ તે પણ માતાએ આશીર્વાદ જરૂર આચા, જણના અભાવે જિનાલયની ક્રિયાઓમાં ઘણી પરંતુ તે આશીર્વાદ પુત્રને જેમ ફળ નજ આપી અવ્યવસ્થા સેવતા હોવાથી જિનાલય અને જિનશકે. તેમ જિનાલયમાં બીરાજેલા પ્રભુજી વીતરાગ છે. પૂજામાં ઘણું દેણે લગાડે છે. તેવાઓને ધ્યાનમાં તેઓએ તો આખા જગતને શિવમસ્તુ સ. રાખીને આ પ્રશ્નોત્તરો લખ્યા છે. આ લખાણમાં જગતઃ (આખા જગતનું કલ્યાણ થાઓ ) આશીર્વાદ જિનાજ્ઞાની વિરુદ્ધ કોઈપણ લખાણું હોય તેને સર્વ આપ્યા છે જ, પરંતુ આપણી પોતાની ભક્તિ આપ- સાક્ષીએ હું મિચ્છામિ દુક માગું છું. આ પ્રશ્નો ને ઉપરના આશીર્વાદનાં ફલાફલમાં કારણરૂપ બને છે. જેમાં નાની કે મોટી કોઈ પણ ભૂલ જણાય તે
એટલે પ્રતિષ્ઠા થયા પછી અમારી ચડતી પડતીમાં વાચક વર્ગ મને જણાવશે, તે હું જરૂર સુધારો અમે તેજ કારણરૂપ છીએ, એમ સમજી પિતાના કરવા ધ્યાન આપીશ. એજ.
'એ વાંક કેને છે? (રાગ-રાખના રમકડાં) ઝેરી જમાનાનું ઝેરજ વ્યાખ્યું, શું કહીયે હવે તમને આ આજના એ બાલુડા, જે જે રમત કરતારે;
તેફાન મસ્તી આવીને કરતા, માસ્તર તો ધમકાવેરે પહેલેથી નહિ ધ્યાન જ આપ્યુ. ગલીએ ગલીયે ભમતારે આ. માતાપિતા આવીને તેને, ઠપકો દેઈ ચમકાવેર આ. ઘરના માસ્તર માતાપિતા છે, લાડમાં કાંઈ નહિ કેતા, હવે જો આવું કરશો ત્યારે, અહિંથી ડીસમીસ થાશે રે મોટા થયા પછી સામું બેલે, ત્યારે પિકે મુકતારે આ. '
વખતે રજાજ મલશે, બેઠા કીસમીસ ખાશોરે આ, સંસ્કાર નાખવાનું જે કામ આવ્યું તમારે માથેરે; છોકરો મૂરખ રહેશે તેનું, પાપ કહો કેને લાગેરે; કરશું કરશે એમ કહીને, બગડ્યાં તમારે હાથેરે આ.જરા એકાન્ત વિચાર કરશે, આંખ ઉઘાડી જાગેરે આ. દર્શન પૂજન કર્યું કે નહિ, કદિ નહિ એ પુછતારે. સ્કુલમાં સામું બોલે ત્યારે, માસ્તર દંડને કરતાર ', પછી બગડે તેમાં વાંક છે કે, સમજુ સમજી લેતારે આ.ઝ આવીને આપી દેતા, વગર બોલે ભરતારે આ. સાચા સ્નેહી હોય તો તેના, ખાતાં પહેલાં કેતા ચમત્કારને કરે નમસ્કાર, કહેવત સાચી પડે ભાઈ તું દર્શન કરીને આવ્યો, નહિ તો ઠપકે દેતાંરે આબરું બોલવા જાય ત્યારે તે, માસ્તર એમને જાહેર આ. એથી જે નહિ માને મૂરખ, સોટી લઈને ઠોકતારે થાડામાં જે સમજી જાશે, સુખીયા નર તે થાશે; નહિ ઠેકાણે આવે ત્યારે, ઉપેક્ષા એની કરતારે આ અમારે કહ્યું કે નહિ માને, પાછળથી પસ્તાશેરે આ પાઠશાળામાં ભણવા માટે, માબાપ નહિ મૂકે; પછી અમોને યાદજ કરશે, વાત નહિ લિ લાવે છે સ્કૂલમાં ભણવા માટે, કદિ નહિ એ ચૂકેરે. આ. દડ દડ આંસુ નીકળે ત્યારે, લૂછવા કોઈ નહિ આવે આ સ્કૂલમાં ફી ભરીને ભણુતા, દેઢીયું અહિં નહિ દેતા આત્મ કમલમાં લબ્ધિ લેવા, નીતિથી તમે ત્યારે એનાથી તે પેટ ભરાશે, સહુ જણે એમ કે તારે આ જયંત કહે એ શિખડી માને, મુક્તિપુરીમાં મારે આ. ધર્મપ્રેમનું થરમામીટર, મલી ગયું આજ અમને પૂ ઉપાધ્યાયજી મ. શ્રી જયંતવિજયજી ગણિવર
doy
| SR No. | 539153 |
| Book Title | Kalyan 1956 09 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 56 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 12 MB |