Kalyan 1956 09 Ank 07

SR No.: 539153
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 56
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 12

: ૪૫૬ : બહેન ભાઈને પરણું :
બિચારે ભાઈ!
સાથે લેવા.” આટલું કહી એ જવાબની રાહ પછી એણે પિતાને સામાન બળે. જેઈ ઉભે રહ્યો. પણ બિચારી એનીથી ન તે એનીને જોઈ રહ્યો; જોઈ જ રહ્યો. તેની આંખો એને પત્ની તરીકે ભેટાયું, ન તે બહેન જાણે શું કહી રહી હતી! પછી એક પણ તરીકે મૌન સેવતી એ ઉભી, થઈ ક્રિીને શબ્દ બોલ્યા વિના એ ચાલ્યા ગયે. આખી બેસવા માટે ખુરશી આપી. એ બેઠે એટલે રાત એની જાગતી રહી. સવારે એણે એના એ બાળકને બેલાવી આવી. બાળકે એને પતિ માટે હંમેશની જેમ નાસ્તો તૈયાર “પિતા” કહેશે એ સમજી જઈ, પિતે અંદરના કરવાને નહોતે.....
એારડામાં ચાલી ગઈ. ' અને બાળકોને નાસ્તો કરાવી ભૂથે પેટે નાતાલ દરમ્યાન એક દિવસ આ રીતે એ પાછી સોલીસીટરને ત્યાં ગઈ. સેલીસીટરે રોકાઈ શ્રી ચાલી ગયે. સલાહ આપીઃ “બધું ખલાસ છે. હવે બધું ભૂલી જાઓ!”
પછી એકાએક એક દિવસ એ આવ્યું. આમ ને આમ એની દિવસ સુધી રડતી
0 બાળકોનાં મસ્તક પર વહાલથી હાથ ફેરવ્ય રહી, એ કહે છે, “ભલે એ મારા ભાઈ તરીકે
અને કપાળ તથા ગાલ પર ચુંબન કર્યા. સાબીત થયો. છતાં હું એને પતિ ત ળ દબાઈ રહેલાં રૂદનને ધ્રુસકાએ બહાર હડહેલું. શકતી નથી. હું સમજું છું કે એ પાપ છે,
એનીને એણે દૂરથી હાથ ઉંચા કરી કહ્યું, મહાભયાનક પાપ છે; પણ હું શું કરું?
ગુડબાઈ અને પછી ચાલ્યો ગયે સદાને માટે! એક દિવસ રડી રડીને સૂઝી ગયેલી આંખો એની કહે છે; એ પછી કદીયે મેં એને સાથે એ દૂર દૂર કંઈ નિરખી રહી હતી. જે નથી. પરંતુ મને ખાત્રી છે કે એ જ્યાં નાતાલના તહેવાર હતા. બાળકે-ગભરૂ બાળ- હશે ત્યાં અમને-મને અને બાળકોને રાત દિવસ કેનો પિતા, આ તહેવારમાં નહોત! એ યાદ કરતા હશે. માનશે? દુનિયાની દુઃખીમાં કયાં હશે? અરે! પતિ તરીકે નહિ તે ભાઈ દુખી સ્ત્રી હું જ છું. હવે હું છુટથી બીજા તરીકે પણ ખબર કાઢવા આવ ને? લગ્ન કરી શકું તેમ છું, હું યુવાન છું. હજી
એકાએક કેઈએ દ્વાર ખખડાવ્યું. એનીએ લાંબ જીવનપ્રવાસ ખેડે મારે માટે બાકી છે. કહ્યું, “આવે!” અને અંદર આ ફી! પરંતુ.... પરંતુ હજીયે હું પાપના પશ્ચાતાપમાં
હું આવ્યો છું નાતાલનું ભેજન તમારી સળગી રહી છું. પ્રભુ મને માફ કરે.
ડિઝરાયલી કહેઃ “જ્યારે હું કઈને મળે ત્યારે એનું નામ યાદ ન આવે તે બે મીનીટે વિચાર કરું છું. છતાં સફળ ન થાઉં તે છેવટે “કેમ, તમારી પેલી ફરિયાદ હવે ટળી ગઈ હશે નહિ?” એમ પ્રશ્ન કરું છું. દરેકને તબીયતની કંઈ ને કંઈ ફરિયાદ તે હોય છે જ.