Kalyan 1953 02 Ank 12

SR No.: 539110
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1953
Total Pages: 58
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 9 MB

Page 27

રીએ છીએ. આ પ્રવાહને કઇ દિશામાં વહેવડાવવે તે નક્કી કરવું હોય તે છેવટ કયાં પહેોંચવાનું છે, એ નક્કી કરી જ લેવુ જોઇએ. એ વિના વહેણની દિશા જ કેમ નક્કી કરી શકાય ? આખરી મુકામની ખબર ન હાય તા માર્ગો ધણા હોય છતાં આપણું પગલું માંડી શકીએ નહિ. કારણ કે - વિરુધ્ધ દિશામાં એ મા નહિ જતા હાય તેની ખાતરી શી ?
એટલે જીવનનું ધ્યેય તે પહેલે પગલે જ નક્કી કરી લેવુ પડે છે. એક વાર ધ્યેય નકકી થાય તેા પછી આપણા હાથમાં જીવનની દરેક પ્રવૃત્તિને કસી જોવાની કસાટી આવી જાય છે. આવી કસેાટીના પત્થર
આપણી પાસે હોય તો આપણા જીવન માટે સાનું સૌથી પહેલાં હું એક
શું અને કથીર શું તે નક્કી કરતાં વાર લાગતી નથી. 卐
આજનું નવીન દેન
• કાયદો અને નીતિ એ હંમેશાં સામાએ પાળવાની વસ્તુ બને છે.
• રાજકીય પુરુષ પણ પ્રયાગવીર હાય છે. પ્રજારૂપી ઊંટની પીઠે ભાંગનાર છેલ્લા તણુંખલાની શોધ એ એમને ખાસ વિષય છે. [જીવન વિકાસમાંથી] 卐 • કલમ કે ઢાસ્ત ' મંડળની હરિફાઈ માટેના શ્રેષ્ઠ નિબંધ.
આ
મારી પાસે રૂપિયા પાંચ લાખ હોય તે’ જીવન એટલે ક, અને ક` એજ સાચેા યજ્ઞ. માટે પૃથ્વી ઉપર જ્યારથી નુષ્ય જન્મ લીધો ત્યારથી તે ખરાબ અગર સારાં કર્મો કરવાના જ છે. મે પૃથ્વી ઉપર જન્મ લીધેા એટલે મારે પણ કર્યાં કરવાનાં છે. ઘણા માણુસા જીવતા છતાં મરેલાં છે, અને ધણુા મરેલાં છતાં જીવતા હોય છે. મારે તે જીવતાં છતાં મરેલા નથી રહેવુ પણ જીવતા રહેવુ. છે. મારી આશાએ તે મોટી છે પણુ સફળ કરવી યા ન કરવી એ તો ભવિતવ્યતાને આધીન છે, છતાં મારી પાસે પાંચ લાખ રૂપિયા હોય તે હું નીચે પ્રમાણેની યાજનાએમાં વાપ
કલ્યાણ ફેબ્રૂઆરી ૧૯૫૩; : ૫૯૧ : સૌથી વધારે વિચારણીય પ્રશ્ન તે આજે એ છે કે, જૈન સમાજના મધ્યમ વર્ગના લેક આજે પેાતાના સમય કેવી રીતે પસાર કરી રહ્યા છે, તે ખૂબ વિચારણીય છે, એક સંસ્કૃત કવિ કહે છે કે, વુમુક્ષતઃ શિ નોતિ વાવમ્ ? ભૂખ એવી વસ્તુ છે કે, જે મનુષ્યને પાપને માર્ગે લઇ જાય છે. આજે આપણા સમાજની સ્થિતિ પણ આવી છે. માટે જૈનસમાજના આગેવાનાએ આ પ્રશ્ન જલ્દીથી વિચારવે બર્ટ, નહિ તે। આ વ છિન્ન-ભિન્ન થઇ જશે અને તેથી સમાજની કેડ ભાંગી જશે.
'
હવે મારી પાસે પાંચ લાખ રૂપિયા હાય તા શરાફી પેઢી ઉર્ફે બેન્ક કાઢું.
એમાં હું મારા પાંચ લાખ રૂપિયા મૂકું અને આ રકમ માત્ર નજીવો વ્યાજથી જૈનાને ધીરૂ આથી જૈન શ્રીમતો પણ પોતાની રકમ બીજી એકમાં ન મૂકતાં આ બેંકમાં મૂકે. આથી જૈતેને નાણુાંભીડનેા સવાલ એછો થશે અને મારા પાંચ લાખ રૂપિયાથી પાંચ ટકાના વ્યાજ લેખે લગભગ ૨૫૦૦૦ રૂપિયા વ્યાજ આવે અને તે નીચે જણાવેલા કાર્યોંમાં વપરાય.
આ રૂપિયાથી તીથૅની રક્ષા કરૂં. આજની સરકાર આપણા દેવદ્રવ્યમાં હાથ નાખી રહી છે, તેને માટે જરૂરી વ્યવસ્થા કરૂં. તે ઉપરાંત પ્રાચીન દેરાસરાના જીર્ણોદ્ધાર તથા દુનિયામાં પ્રખ્યાત એવા કળા-કૌશલ્યવાળા દેરાસરાની રક્ષા માટે પૈસાની જરૂર પડે તે માટે માટે ૪૦૦૦ રૂપિયા તી રક્ષા માટે વાપરૂ.
જૈનસમાજમાં વિધવાઓની સ્થિતિ ઘણી ખરાબ છે. દરિદ્રતા નીચે ચગદાયેલા આપણા સાધર્મિક ભાઇએ વિધવાઓને શી રીતે મદદ કરી શકે ? ખરેખર ! આજે કેટલીયે વિધવાઓને પેાતાનુ પેટ ભરવું પણ મુશ્કેલ છે. આનો તરફ જૈનસમાજના આગેવાનેાનું બહુ દુČક્ષ છે, તે ખરેખર શાચનીય છે. અને કેટલીયે વિધવા હેના જીવન જીવવા પુરતું જીવી રહી હશે. આ નિવારણ માટે વિધવાશ્રમ સ્થાપવાની જરૂર છે. આ આશ્રમમાં વિધવાએ ધાર્મિક અભ્યાસ, ગૃહઉદ્યોગ કરી પોતાના આત્માનું કલ્યાણુ કરે, અને જે આશ્રમમાં રહેવા ન માગતી હોય તેને ગુપ્ત રીતે મદદ કરવી જોઇએ આની પાછળ હું રૂપિયા ૫૦૦૦ ખર્ચ કરૂ.