Page Text
________________
: પ૮૬: ધન્ય દઢતા ! ધન્ય સાત્વિકતા ! કેસ લડવા માટે બે હજાર રૂપીઆને વકીલ પણ કર્યો. ઈંચ ઉડે પેસી ગયે. તથા બીજા પણ અખ, મોઢા જેને ત્યાં છોકરી રાખવામાં આવી હતી, ત્યાં પણ ઉપર લગભગ ચંપ્પના પચાસ ધા કર્યા. તથા ગુપ્ત લાગવગ લગાવવી શરૂ કરી. ત્યાં આવીને બાળાને ભાગમાં પણ દશ-પંદર ઘા કર્યા. તેમજ ખાંડણી, ઘણી સમજાવવા માંડી, પણ આ મુમુક્ષુબાળા પિતાની દસ્તા અને ઇટોથી જેટલો માર મરાય તેટલો નિર્દય ભાવનામાં મક્કમ હતી. તેથી તેણીએ ઘેર આવવાની રીતે માર્યો. અમાનુષી વર્તન કરવામાં કાંઈ કમીના એકખી ના પાડી. આથી તેઓ શેઠના માણસને ક્રેડી ન રાખી, માતા જાય અને કહેતા જાય કે, “તારા છોકરીને ઉપાડી જવાની ગોઠવણ કરવા લાગ્યા.. આ સહાયક ભગવાન કયાં ગયા ? તારા ગુરુ હવે બચાવશે. વાતની તે બાળાને ખબર પડી કે તરત તેણીએ હજારમાં તારે દીક્ષા લેવી છે કેમ ? તે દીક્ષા લે” એવા એવા ખબર આપી જેથી પાપ ખલું થઈ ગયું. અનેક કટુવચને બે લતા જાય અને નિર્દય રીતે તેઓ લાવી શક્યા નહિ. પાછળથી રાજ્ય તરફથી મારતા જાય. આવા ભયંકર દુઃખના પ્રસંગે પણ આ બાળાને આશ્રમમાં રાખવાની વાત થતી હોવાથી તેણીની પવિત્ર મુમુક્ષુ બાળા નમસ્કાર મહામંત્રનું સ્મરણ કરવામાતા વગેરે કુટુંબીજનોને આ વાતનું ઘણું દુઃખ થતું પૂર્વક એક જ ભાવના ભાવતી હતી કે, મારી હતું. આથી, દક્ષિણમાં રહેતા આ બાળાના શુભકાર્યમાં એક આંખ પણ સારી રહેશે તે પણ હું સંયમ તે સહાયક એવા તેણીના બે ભાઈઓની પાસે રહેવા લઈશ જ. મારે કોઈ પણ ભોગે લગ્ન તે કરવા જ જવાનું નક્કી કર્યું
નથી. બાકી જીંદગીની છેલ્લી ઘડી સુધી હું ચારિત્ર બાદ આ બાળા મુંબઈ થઈ પિતાના બે ભાઈઓ લીધા વગર રહેવાની જ નથી.” આ જ ભાવનાને આ પાસે જતી હતી, ત્યારે પણ જેની સાથે સગપણ આત્મ ભાવતું હતું, અને સામા આત્માની દયા કર્યું હતું તેના તરાથી લગ્નને માટે બાળાને ધણી ચિંતવ હતે. તે વખતે આ પવિત્ર બાળાને દશેક હેરાન કરવામાં આવી. પાછી પણ આ બાળા વર્ષને નાનો ભાઈ પણ ત્યાં હો, તેણે આ જુલમ જ્યાં ભાઈઓની પાસે રહેતી હતી ત્યાં જઈને પણ થતે જોઈ એકમ બૂમ પાડવા માંડી. તેને અંતર
લોકેએ લગ્ન માટે બાળાને ચાર ચાર મહિના આમા કકળી ઉઠશે. તેને પણ આ દુષ્ટ આત્માઓએ સુધી ઘણી હેરાન કરી. પણ તેમાં તેઓ મળ્યા એવી ધમકી આપી કે, જે જરા પણ બૂમ પાડી નહિ. ત્યારપછી તેઓએ તેની માતા તથા બીજા તે તારી પણ આવી દશા થશે. આ નિર્દય આત્માભાઈઓને ઉશ્કેર્યા. આથી તેની માતા તથા ભાઈ એ તે પવિત્ર આત્માને તે રાત્રીએ બારથી ચાર માંદગીનું બહાનું કાઢી જયાં આ પવિત્ર બાળા ભાઈ- સુધી (ચાર કલાક) જે ત્રાસ આપે છે, તે લેખિઆની સાથે રહેતી હતી ત્યાં આવી અને કહ્યું કે, નીમાં ઉતારી શકાય તેમ નથી, બીજા આત્માને તે તારે મહા માસમાં દીક્ષા લેવાની હશે તે અમે ખૂ. પ્રાણ નીકળી જાય. શીથી અપાવીશ. અમે હાલમાં માંદા છીએ એટલે પાપી ભાઇનું જણે પાપકર્મ બાકી રહી ગયું' હમણાં અહીં રોકાઈ. આ વાત ભકિક બાળાએ સાચી હોય નહિ ? તેથી જ તેણે તે પવિત્ર બાળાને પૂછયું ભાની તેમની સાથે રહી એક મહીના સુધી ચાકરી કરી. કે, તને આંખે દેખાય છે ? તેણીએ કહ્યું કે, એક ' જાણે તેણીનું અશુભ જ ન સુચવતી હોય તેવી આંખે ડું થોડું દેખાય છે તરત જ તે દુષ્ટ આત્માએ
ભયંકર કાળી રાત્રીએ બાર વાગે જ્યારે તે પવિત્રબાળા કહ્યું કે, તેની બીજી આંખ પણ કેડી નાંખે, આવા નિદ્રાધિન અવસ્થામાં હતી, ત્યારે જાણે તેની પૂર્વ સંયમના મુખ્ય સાધનનો નાશ કરવાના શબ્દો સાંભળી ભવની ઉરિણીજ ન હોય તેવી રાક્ષસી જેવી બનેલી પવિત્ર બાળાએ વિચાર કર્યો કે, જે આંખ જતી રહેશે માતા તથા ભાઈ તેણીની છાતી ઉપર થતી બેસી, તે ચારિત્ર નહિ લઈ શકાય. આથી તેણે પરમાત્માનું મેમાં ડુ ભારી, તીક્ષણ ચપ્પવડે તેની જમણી સ્મરણ કરીને કહ્યું કે, “જે તમારે મને પરણાવવી આંખમાં નિયરીતે ધા કરી આંખ ફોડી બહાર કાઢી હોય, તે હું પરણીશ પણ આંખ ફેડશે નહિં, મને નાખી. નસ પણ તૂટી ગઇ , તે વખતે ધા લગભગ બે માર મારી, મારી હત્યા કરશો નહિ.'
| SR No. | 539110 |
| Book Title | Kalyan 1953 02 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1953 |
| Total Pages | 58 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 9 MB |