Kalyan 1952 10 Ank 08

SR No.: 539106
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1952
Total Pages: 52
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 11 MB

Page 17

કલ્યાણ એકબર ૧૯૫૨ : ૩૭૭ : વ્યવહારનયને એકાંતે છોડનારની થતી દુર્દશા કહેતાં કહે છે કે હો હમારા સનાતન ધર્મની વાત
તેજ સમયસારનું આગળ વિવેચન કરતાં પૃ. કરીએ છીએ. હમારે દિગંબર સાથે અને તેમના ૨૩ પંતિ ૧૫ થી ૧૯ સુધીમાં જણાવે છે કે
શાસ્ત્રો સાથે કંઈ લેવાદેવા નથી, આ છે તેમની દિગંબર વ્યવહારનયને કથંચિત અસત્યાર્થ કહેવામાં આવ્યું પક્ષની વફાદારી !!! દિગંબરો ભલે માને કે, હમોને છે. પણ જો કોઈ તેને સર્વથા અસત્યાર્થ જાણી તેઓ વફાદાર છે, પણ પરિસ્થિતિ તે તેઓની આ છે. છોડી દે તે શુભપયોગરૂપ વ્યવહાર છે અને વર્તમાનમાં દશ ઠાણ સાથે સાવરકુંડલામાં શુધ્ધ પગની સાક્ષાત પ્રાપ્તિ તે થઈ નથી. તેથી મારે ચાતુર્માસ છે, રાત્રિ વિભાગમાં શાસનની વાસ્તઉલટો અશુભયોગમાંજ આવી ભ્રષ્ટ થઈ ગમે તેમ વિક પરિસ્થિતિને જણાવનાર ન્યાયાચાર્ય શ્રી યશોવિ
સ્વારૂપ પ્રવર્તે તે નરકાદિ ગતિને તથા પરપરાએ જયજી ઉપાધ્યાયજીના કથન સાથે ચર્ચાનો સમય જનનિગોદને પ્રાપ્ત થઈ સંસારમાં જ ભ્રમણ કરે છે. માટે
તાને આપવામાં આવેલ છે, તેમાં અસાડ સુદિ ૧૧ શુદ્ધ નયને વિષય જે સાક્ષાત શુદ્ધ આત્મા (એટલે તેમાં ગુણસ્થાનની ) તેની પ્રાપ્તિ શ્રવણ કરવા આવ્યા હતા. તે સમયે શ્રીમદ્ ન્યાયાચાર્ય
જ્યાં સુધી ન થાય ત્યાં સુધી વ્યવહાર પણ શ્રી યશોવિજયજીએ કથન કરેલા ભાવની સમજાવટ પ્રયોજવાનું છે, એ સ્યાદ્વાદ-મતમાં શ્રી ચાલી રહી હતી, તેમાં વર્તમાનમાં ૧ મતિજ્ઞાન અને ૨ ગુરૂઓને ઉપદેશ છે.
શ્રતજ્ઞાન, એ બન્ને જ્ઞાન ઇન્દ્રિો અને મનથી સાધકઆ સમયસાર ગ્રન્થને તે માન્ય કર્યાન જણાવે દેશામાં થાય છે તે વિષય ચાલ્યો હતો, ત્યારે ઉપનામ છે, અને તેજ ગ્રન્થમાં પિતાના મતને વિરોધ
કાનજીભાઈના અનુયાયીઓએ જણાવ્યું કે-“જડથી આવતાં તે વાતનો અ૫લાપ કરતાં દીગંબરમતમાંથી
જ્ઞાન થાય નહિં, અને ઇન્દ્રિય તથા મન જડ છે, પોતે દૂર થાય છે, અર્થાત દીગંબર મતને પોતે
માટે આત્માને જ્ઞાનથી જ્ઞાન થાય છે પણ ઈન્દ્રિયો અને માનતા નથી; ફક્ત દીગંબર ગ્રન્થનું નામ આગળ
મનથી જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી. આ વાત અમે શાસ્ત્રથી કરી સ્વમત સ્થાપવાની સ્વચ્છતાને પોષી રહ્યા છે.
આવતી કાલે રૂબરૂમાં સિદ્ધ કરશે આ સમયે લગભગ
અઢીસે શ્રોતા હતા, અને બીજે દિને શ્રી તત્ત્વાર્થઉપરની હકીકત જેવી રીતે મૂળકાર દીગંબર સવ લઈને તે બને આવ્યા પણ તેઓ તેમની સિદ્ધિ શ્રી કકદાચાર્યો, ટીકાકારે, ગુજરાતી અવતરણુકારે તેનાથી-તત્વાર્થાધિગમસૂત્રથી કરી શક્યા નહી, અટલ જણાવી છે, તેવી રીતે શ્રી ઋષભનાથ દિગંબર–જૈન કહેવા લાગ્યા છે. વ્યવહાર સર્વથા જુઠ્ઠો છે !, આ માટે —ચન્થ–પ્રકાશન સંસ્થા તરફથી પ્રકાશિત થયેલ ત્રણ તેમને પૂછવામાં-પ્રશ્ર કરવામાં આવ્યું કે, સદ્વ્યવહાર ટીકા સહિત સમયસાર પૃ. ૪૮ થી ઉપરની બીના
કે અવ્યવહાર કો? તેના જીવાબમાં તેમણે જણાવ્યું શરૂ થાય છે, તે વિવેકી વાંચકેએ તે સ્થળે વિચારવા
કે વ્યવહાર માત્ર જો છે !!! એમ અમે કહીએ છીએ આવશ્યક છે.
અને તે શ્રી સમયસારમાં કહ્યું છે, હું ગ્રન્થ લાવીશ. ઉપરની હકીકત સ્પષ્ટ હોવાથી સર્વથા વ્યવહારનું તેમ કહી બીજે દિવસે તે લાવ્યા, પણ તેમાં ઉપર ઉત્થાપન કરનારાઓ અને કરાવનારાઓ જૈનશાસનના દર્શાવી તે પંકિતઓ બતાવતાં, મુંઝાયા અને સમયજૈનતીર્થના ઉચછેદકે છે, અને એ તીર્થ ઉછેદકપણુના સાર ગ્રંથની બારમી ગાથાથી સિદ્ધ કરી શક્યા નથી, તહોમતનામામાંથી બચાવ કરે તે “ કાનજીભાઈ” ની આથી તેઓ ઉપર અને તે મતના સ્થાપક તરીકે અનિવાર્ય ફરજ છે. જ્યારે જ્યારે ઉપનામ કાનજી- કાનજીભાઈ ઉપર સમયસારના આ વચનનો અંપલાપ ભાઈથી ઓળખાતા તેઓને પૂછવામાં આવે છે કરનારા થતા હોવાથી દિગંબર–સંપ્રદાયના સમયસર ત્યારે ત્યારે તે અને તેમના પંથને માનવાવાળાઓ ગ્રન્થના હિસાબે તીર્થના ઉચ્છેદકપણાના આરોપમાં વ્યવહારમાર્ગ તે સંદતર ખોટો છે તેમ કહે છે, આવી રોકે છે. તે આ મારા મેલેલા તહેમતથી મુક્ત તેમના તે કથનને દિગંબર શાસ્ત્રથી સિદ્ધ કરવાનું થયું તે તેમની ફરજ છે.