Page Text
________________
સેવા ધર્મ c૭: સુખી થવું હોય તે કેમ જીવવું ? સમાજ, કુટુંબ, વધારે પણ પાડોશીનું ઋણ અદા કરવાનું કદી મન અને સગાં-સહદર કરતાં આજુબાજુના જગતના થાય છે કે નહિ ? તે અવશ્ય વિચારવું જોઈએ. તમામ જીની ચિન્તા વધારે કરવાની હોય છે.
શબ્દ સારા અને વ્યાજબી વાપરીએ તે હેમામાં હવે સેવા કોની કોની ? તે નકકી કરી લઈએ, સાચે ભાવ આવે અને દંભ અટકી જાય. આપણે ઘરમાં માતા અને ધર્મપત્ની બે હાય, પિતા અને સેવાના ભાવ કરો. સેવા એ ભાવ ઉપર અંધારે રાખનાર પુત્ર, વડિલ અને આશ્રિત; આમ બધાં હોય ત્યાં છે, કોઈકને બચાવીએ, સહાય કરીએ, રક્ષણ કરીએ
પ્રયોગ કયાં કરવું જોઈએ ! અનંત- તેની ગણત્રી હોય નહિ અને આપણે સામો ગમે જ્ઞાનીના સેવાના માર્ગની આ વાત છે. સેવ્ય નક્કી કરી તે હોય છતાં આપણી સજનતા છોડવી નહિ. સેવા થાય. પેટ તૈયાર ન હોય તે નજ ખવાય, કઈ સિંહનું કલેવર ઓઢવાથી સિંહ બનતું નથી અને તેમ પણ ક્રિયા કરતા પહેલાં ક્રિયા ક્યાં? અને કેવી કરવી ? થતાં કદાચ સામો સિંહ ગજે તે મામલે ખતમ તે નક્કી કરવું પડશે. બધાંને ખાન-પાન આપે છે એમાં થાય. સેવા નથી, એ ફરજ હોય છે, માતા-પિતાને પુત્ર- સેવા કેની ? એ પ્રધાન વિષય છે. તેની સેવા સ્ત્રીને દેવામાં ફેર, નકર અને મહેમાનને દી તેમાં કરનાર જગતમાં દિવ્ય આત્મા બનનારા , થાય છે, અંતર રહે. મેમાનની બેઠક સમાલવી પડશે. પૂઠ-પૂઠે એને જગતની સેવા કરવાની મળશે ત્યારે પોતે માની ચાલવું પડશે, સામા લેવા જવું પડશે. એમાં ખૂબ કે, મેં મારા ઉપર ઉપકાર કર્યો સ્વાર્થની . પણ હદ ભેદ પડી જાય છે. માતા-પિતાના સેવક કહેવાય પણ હોય છે. જે સ્વાર્થ પરિણામે નિષ્પાપ હોય છે. તે પત્ની-પુત્રના સેવક કહી શકાય નહિ.. આટલો ભેદ હેય આત્મોપકાર અને એક જે સંસારની ચીજ ઈચ્છે છે છે. આ ભેદ પાડયા વિના સેવામાં વિવેક આવે નહિ. એ સ્વાર્થી, સાચે ઉપકારી જગતના જીવને જેની મન, વચન, કાયા અને ધન સર્વસ્વ જેના ચરણમાં જરૂર, એની પિતાને જરૂર નહિ, મેક્ષ એજ તે મૂકી દેવાના જ્યાં હોય, ત્યાં જે પવિત્રભાવ આવે એક ઇચ્છનાર હેય જમ્યા પછી કાંઈ પણ ભંડ ત્યારે મકાય ? સ્વાથના હૈયાં સમર્પિત થતાં નથી. થયું હોય તે તે જગતની ચીજની ઈચ્છાથી જ. પૈસાને કિંમતી માનનાર પ્રામાણિક ન રહે. માતા- જેનાથી કોઈપણનું ખરાબ ન થાય; તે ભાવના ઉત્તમ પિતા, વડિલ સેવ્ય છે, પત્ની-પુત્ર આશ્રિત સેવ્ય નથી. કામના સિવાય ક્રમ થાય ના
કામના સિવાય કામ થાય નહિ. ઈચ્છા કરવી તે એવી ગોળ અને બાળ એ બને વસ્તુ છે, વસ્તુ માત્રમાં ફેર કરવી. કે કોઇપણને તેમાંથી દુ:ખ દેવાન જીંદગીમાં પડી જાય. માનવ તરીકે સરખા છતાં મહાન ફેરફાર પ્રસંગ ન આવે. ઇચછા મોક્ષની કરો, બીજી છેડા. પડે. માણસ જાત છતાં ભેદભાવ પડે છે તેવા ખરી અમુક ઈચ્છા પાપને માર્ગે લઈ જનારી છે અને કોઈ પણ સેવા સેવાની જગ્યાએ હોય સેવા એ લીમીટેડ ચીજ ઇચ્છા પાપ માર્ગેથી રોકનારી હોય છે. મોક્ષાથીને છે. દા હરકેઈ જગ્યાએ છે. સેવાને ચોગઠામાં રાખવી કોઈ ઈચ્છા જ ન થાય. સાધુ જીવન એ દ્રષ્ટિયે પવિત્ર પડે છે આર્યને સદાચાર નાશ પામે છે. આજની છે, જ્યારે સંસારી તે વધુને વધુ ઇચ્છાવાળો છે. રીતિ-નીતિ જુદા જ પ્રકારની છે, શબ્દો વાપરવાને
- સ્થાન ભેદ છે, જરૂર હોવો જોઈએ. તમારે વિવેક લગભગ નાશ પામે છે. સેવા મહાન ઉંચી
તે જરૂર ઘણી છે. સાધુને ન રાખવી હોય તે બહુ ઓછા કોટીન શબ્દ છે, જ્યાં ત્યાં એને પ્રવેગ કરીએ તે
પ્રમાણમાં રાખી તે બની શકે છે, એ દ્રષ્ટિએ સાધુતે દંભમાં જાય. પાડોશી સહાય કરે અને નાકર
પણાનું સ્થાન ઉત્તમ છે, સહાય કરે એ બન્નેનું જુદા પ્રકારનું બેલાય, અને તેમાં ભેદ પડે. નોકર છે અને કરે તેમાં કાંઈ નવાઈ સેવ્ય કોણ હોઈ શકે ? જે માતાએ આપણને નથી. અણીના અવસરે પાડોશી વગર બોલાવે હાજર જન્મ આપે એણે એમના સ્વાર્થ માટે જન્મ આપ્યો થયો. એ કેટલું ઉપકારી જણાય, નોકર માટે તમે છે, એમ શું પુત્ર બોલે ? એક માણસ આપણા ઉપર ઉદાર છે તે પાંચ-પંદર રા. ઇનામ આપે, પગાર ઉપકાર કરે તે તેના સ્વાર્થ માટે કર્યો એમ આપણે
| SR No. | 539087 |
| Book Title | Kalyan 1951 03 04 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1951 |
| Total Pages | 96 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 20 MB |