Kalyan 1951 03 04 Ank 01 02

SR No.: 539087
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1951
Total Pages: 96
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 20 MB

Page 30

૧૫RI,
: ૩૦: કલ્યાણ માર્ચ–એપ્રીલ-૧૯૫૧.
પરંતુ જેમાં પણ ધીમે ધીમે “ના” અને લિકાને ઘાટ ન આપતાં, શાસનનીતિની સર્વશ્રેષ્ઠતા જુના' ના વર્ગ બંધાતા જાય છે. તે વર્ગ બંધા- સ્થાપવી. વાનું મૂળ કારણ જેની રુઢિચુસ્તતા નહિ; પરંતુ
[૫] બેટા તડ-વાડા ન ઉભા કરતાં, બધી શિક્ષણ અને સમાજ સુધારાને નામે ભારતીય પ્રજા- પવિત્ર શક્તિ વડે વિશ્વોપકાર વિભુ વર્ધમાને વહાવેલી માં ફેલાએલી ભૌતિકવાદી વિચારસરણી છે. જ્ઞાનગંગાને પ્રવાહ જગતમાં ફેલાવો,
શુદ્ધ આચારધર્મ પાળવામાં જગતની સર્વ પ્રજા- જે છે આધ્યાત્મિક સંસ્કૃતિના સાચા સ્થંભ, આમાં મોખરે આવતા જેનેએ તેમના તે આચાર- - માટે જ આધ્યાત્મિક સંસ્કૃતિ છે, એમ ધર્મની રક્ષાને માટે આજે વધુ સાવધ બનવું જોઈએ, લખતાં હું લેશ પણ સંકેચ નથી અનુભવ. કારણું : કારણ કે વિજ્ઞાનના વિકાસની સાથે હિંસક વિચાર- કે તેમને વારસામાં પણ આધ્યાત્મિક સંસ્કૃતિને સરીતા. આજે ભારતમાં બહુ મોટા પાયા ઉપર દીપાવવાનું જ જ્ઞાન મળે છે, તેમજ તેમના શ્રી સંધનું પ્રચાર થઈ રહ્યો છે અને ભારતીય આર્ય પ્રજા બંધારણ પણ તે સંસ્કૃતિને પૂરું પેષણ મળી રહે સંગને અનુકૂળ થવાના' પાશ્ચાત્ય પ્રજાના સિદ્ધાન્ત તે મુજબનું છે. અનુસાર તે વિચારસરણિનો ભોગ બની રહી છે.
અહિંસાને લગતું જે તત્ત્વજ્ઞાન જેનોએ જગતમાં * ઉગતા સૂરજના રંગ-બેરંગી કિરણના મુદ્દે સ્પર્શ ફેલાવ્યું છે, તેવું અન્ય કોઈ સંપ્રદાયના પ્રણેતાએ જેમ દુનિયામાંથી અંધકાર નાબૂદ થાય છે, તેમ
ફેલાવ્યું નથી જ; એટલે એ સ્વાભાવિક છે, કે જૈન જૈનના માનસશિખરેથી પ્રગટતી નિર્મળ કારણ્ય
વધુ યોગ્ય રીતે અહિંસક નીતિમાં આગળ વધી શકે ગંગાના શિતળ સ્પર્શ, જગતના જીવોને મનસ્તાપ અને બીજાઓ ત્યાંસુધી ન પહોંચી શકે. શમે છે.
આજે જાહેરમાં જેનોની જે નિંદા થઈ રહી છે. : આ વિપકારક જૈન, જગતની પ્રજાઓના 24
તેનું મૂળ કારણ તે જૈનોની અહિંસા વિષેની તાત્વિક ગુરુપદે રહે તેમાં જ સહુનું શ્રેયઃ સમાયેલું છે અને દૃષ્ટિને, તે તે નિંદને અભ્યાસ નથી બાકી તે ગરૂપદને ગ્ય લક્ષણે ખીલવવાં તેમજ તેને ટકાવી તે આજે પણ જગતના મોટા ઉપકારક લેખાતા રાખવાં તે પ્રત્યેક જૈનની ફરજ છે.
પુરૂ કરતાં પણ જેન એનાનિત્ય જીવનધારા જગતના - પ્રધાનપણે સ્વ-સંસ્કૃતિના વિકાસ કાજે પ્રયત્નશીલ છેને વધુ ઉપકારી બની રહે છે. રહેનારી ભારતની આર્ય પ્રજાઓના જીવનમાં છેલ્લા
- ખાનપાનથી માંડીને રાજવહીવટ ચલાવવા સુધીના પચીસ વર્ષથી મોટો ફેર પડતું જાય છે અને ભાર
સઘળાય કાર્યમાં અહિંસા અને સત્યનું કઈ રીતે તીય સંસ્કૃતિને બદલે, લગભગ ભૌતિકવાદી સંસ્કૃતિના
પાલન કરી શકાય છે, તેનું જૈન નરવીરોએ જગતના વિકાસને અનુરૂપ કાર્યો તેને હાથે થઈ રહ્યાં છે.
ઇતિહાસમાં સાચું દર્શન પ્રગટ કર્યું છે. વર્તમાન સંગે જતાં જેનેએ આટલું
આજે જમાને પલટાયો છે. માનવી ધર્મના તે કરવું જોઈએ : ભોગે પણ જીવન ટકાવતાં અચકાતું નથી. પિટ [૧] પ્રગતિના લોભમાં તણાઈને ધર્મના મૂળ- ભરવા માટે પાંચ મહિ ને પચાસ વખત અસત્ય ભૂત સિદ્ધાન્તને ત્યાગ ન કરવો.
આચરવું પડે તે પણ તે આવરી લે છે. જ્યાં-ત્યાં [૨] નવા-જુનાના રાજનૈતિક પ્રપંચમાં ફસાયા બાહ્ય શોભા જ પૂજાય છે. તાત્ત્વિક વિચારસરણીને સિવાય શાસનના પરંપરાગત બંધારણને અનુસરવું. “વિજ્ઞાનના જમાનાને” નામે ઉપહાસ થાય છે.
[૩] સંયોગેની પ્રતિકૂળતાને નામે ભૌતિકમાર્ગે અધર્મને આ રીતે વધતે જ અભાવે ભારતીય વળ્યા સિવાય આધ્યાત્મિક નીતિને વળગી રહેવું. પ્રજાઓની શી દશા કરશે ?
[ 8 ] રાષ્ટ્રના સંયોગે મુજબ શાસનની પ્રણું. જેનો જાગે તે હજી વહેલું છે. જાગે એટલે