Kalyan 1949 01 Ank 11

SR No.: 539061
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1949
Total Pages: 44
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 10 MB

Page 39

મહાબળકુમારના મેાક્ષ:
૪૧૩
આવ્યા. વિકસ્વર કમળની જેવું શ્વેત છત્ર તેના મસ્તક ઉપર ધારણ કરવામાં આવ્યું. અને ખાજી ઉછળતા જળતરંગાની જેવા ચપળ ચા
પછી ગુરૂ મહારાજાને નમસ્કાર કરી રાણી સહિત રાજા પાતાના આવાસ ભણી ગયા. મહાબળકુમારે જાતે પેાતાના કેશને
મા વીંઝાવા લાગ્યાં. એ રીતે હજાર મનુ-પંચમુષ્ટિ લેચ કર્યાં અને શ્રી ધર્માંધાષ ગુરૂને
ભક્તિ વડે નમસ્કાર કરીને વિજ્ઞપ્તિ કરી કે,
ધ્યેાથી વહન કરાતી શિખિકામાં કુમાર બેઠા. તેની પાછળ મળરાજા સર્વ સૈન્ય સહિત ચાલવા લાગ્યા. તે વખતે શેરી, ભુગળ વિગેરે વાંજીત્રાના નાદ વડે મેઘગર્જનાની ભ્રાંતિથી મયૂરા પણ નૃત્ય કરવા લાગ્યા.
વળી જે નવા ચૌવનવાળા છતાં મનેાહર રાજ્યલક્ષ્મીના ત્યાગ કરી દીક્ષા ગ્રહણ કરે છે, તે આ રાજકુમારના જન્મ કૃતાથ છે. ’ ઇત્યાદિક અનેક પ્રકારે લેાકેા મહામળ કુમારની પ્રશંસા કરવા લાગ્યા. ચિંતામણીની જેમ અર્થામાને વાંછિત દાન આપતા મહામળ કુમાર નગરીની બહાર નીકળી શ્રી ધમઘાષ આચાર્ય મહારાજ પાસે ઉદ્યાનમાં આવ્યા.
ત્યારબાદ કુમાર શિમિકામાંથી નીચે ઉ -તર્યા. રાજા તથા રાણીએ કુમારને આગળ કરી, ગુરૂ પાસે જઇ હાથ જોડી મસ્તક નમાવી ખાલ્યા કે,
• આ અમારા પ્રિય અને વહાલા પુત્ર સંસારથી વિરક્ત થયા છે, તેથી આપની પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરવા આવ્યા છે, તેથી અમે પણુ આપને શિષ્ય રૂપી ભિક્ષા આપીએ છીએ. ’
તે સાંભળી ગુરૂએ કહ્યું, ‘ બહુ સારૂં.’ એટલે કુમારે ઇશાન ખૂણામાં જઈ સવ અલંકારાને, જાણે વિકાર હાય એમ દૂર કર્યાં, તે અલંકારાને ગ્રહણ કરતી પ્રભાવતી રાણી મુક્તાફળ જેવા અશ્રુના બિંદુને ઝરતી ખેલી કે,
હે વત્સ ! તું કદાપી ધર્મકાર્યમાં પ્રમાદ કરીશ નહિં, અને ઉત્તમ મત્રની જેમ ગુરૂમહારાજની નિરંતર આરાધના કરજે. ’
‘હે પૂજ્ય, સંસાર સાગરમાં ડૂબતા મને દીક્ષા રૂપી નાવ આપે. ’
ત્યારે સૂરિ મહારાજે મહાખળકુમારને વિધિપૂર્વક દીક્ષા આપી. મહા બુદ્ધિમાન તે મહાબળ મુનિએ વ્રતનુ તીવ્ર પાલન કરતાં ચૌદ પૂર્વના સંપૂર્ણ અભ્યાસ કર્યાં. ખાર વ સુધી અતિ ઉગ્ર તપકરી. છેવટે એક માસનું અનશન કરી, કાળ કરી, પાંચમા દેવલેાકમાં દેશ સાગરાપમના આયુષ્યવાળા ટ્રીબ્ય કાંતિવાળા દેવ થયા.
ત્યાં દશ સાગરોપમનું આયુષ્ય પૂર્ણ કરી ચવીને વાણીજગ્રામનામના ગામમાં સુદર્શન નામે શ્રેષ્ઠી થયા. ત્યાં પણ શુદ્ધ સમતિવર્ડ પવિત્ર આત્માવાળા તે સુદર્શન શ્રેષ્ઠી ચિરકાળ સુધી શ્રાવકધર્મનું પાલન કરવા લાગ્યા; એક વખતે તે ગામમાં શ્રી મહાવીરસ્વામી સમવસર્યાં. તે સાંભળી, શ્રેષ્ઠી અત્યંત આનંદ પામ્યા. ત્યારમાદ શ્રી જિનેશ્વર ભગવત મહાવીરસ્વામી પાસે જઇ મન, વચન અને કાયાએ કરી વંદના કરી, પ્રભુ પાસે ધમ દેશના માંભળી પ્રતિખાધ પામ્યા. વિરક્ત થયેલા સુઇન શ્રેષ્ઠીએ અર્થીજનાને મનવાંતિ દાન આપી પ્રભુ પાસે દીક્ષા ગ્રહણુ કરી. પૂર્વના અભ્યાસને લઈ શ્રેષ્ઠી સુનિ ચૌઢપૂર્વના સ ́પૂર્ણ પારગામી થયા. અત્યુગ્ર તપશ્ચર્યા કરી, પ્રાંતે સવ કમના ક્ષય કરી અનુપમ, અક્ષય એવા મેાક્ષ સુખને પામ્યા. આ રીતે હે ભવ્ય પ્રાણીઓ ! તમે પણ સ કા ક્ષય કરી મેાક્ષસુખના ભાક્તા અનેા.