Kalyan 1949 01 Ank 11

SR No.: 539061
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1949
Total Pages: 44
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 10 MB

Page 27

સંસ્કારની સાચવણી પૂ૦ મુનિરાજશ્રી દુરધરવિજ્યજી મહારાજ [લેખાંક પ મ ]
તે ઘણું છે. બાકી વાતચિત અને વાતાવરણમાં વિદ્યાર્થી જીવનમાં ધાર્મિક સંસ્કારે – ધર્મભાવના પ્રત્યે એટલી સુગ દર્શાવવામાં
વિદ્યાર્થીઓમાં, ને તેમાં પણ પ્રાથમિક આવે છે કે, આગળ વધતો બાળક ધાર્મિક શિક્ષણ લેતા વિદ્યાર્થીઓમાં ધાર્મિક સંસ્કારના તે નથી બનતે પણ ધર્મવિરોધી બને છે. બીજકે ત્યારે જ આવે કે, જ્યારે બાળકનું આમ થવામાં ખાસ કારણ તો એ છે કે, આજુબાજુનું વાતાવરણ ધાર્મિક હોય. જે શિક્ષિતે–જેની પાસે બાળક ભણે છે તે વર્ગ, કુટુંબમાં બાળક ઉછરતો હોય, તે કુટુંબ ધાર્મિક ધર્મ અને ધમની મહત્તા સમજ્યો નથી. રીતરીવાજોનું સારી રીતે પાલન કરતું હોય. શિક્ષકના પિતાના જીવનમાં ધર્મ નહિં હોવાને બાળમાનસ ઉપર સૌથી વધારે અસર વાતા- કારણે, ધાર્મિક દષ્ટિએ તે ઉતરતે ગણાય છે. વરણની પડે છે, એટલે વિશુદ્ધ વાતાવરણ એ વિદ્યાર્થી પાસે પિતાનું મહત્વ ટકાવી રાખવા પ્રથમ જરૂરી અંગ છે.
તે ધર્મની નિન્દા તરફ વળે છે અને એવાજ એ અંગ, આ રીતે સચવાય. બાળક જે કારણેસર ધર્મના સાચા–ટા વિરૂદ્ધ વિચારો ધર્મનો હેય, તે ધર્મના દેવતત્વ ઉપર બહુ- તે વાંચે છે ને ફેલાવે છે. માન જાગે એવાં આચરણ તેની પાસે કરાવવાં. બાળકને ધાર્મિક બનાવવા માટે આ દેવની ઓળખાણ, દર્શન અને મહત્ત્વની વાત સદન્તર બંધ થવું જોઈએ. ' બાળકને કહેવી. ધર્મગુરૂના સંસર્ગમાં બાળ- ધર્મપ્રધાન આર્યાવર્તની વિશિષ્ટતા બીજી કેને મુકવા. ધર્મગુરૂની વિશિષ્ટતા બાળકના કઈ રીતે હોય તે કરતાં ધર્મવિચારણાથી હદયમાં ઉતારવી, ગુરૂ પ્રત્યે પૂજ્યબુદ્ધિ ઉત્પન્ન સર્વથી અધિક છે. એ જે દૂર થશે તે ખચીત કરવી. ધર્મના સૂક્ષ્મ વિચારે નહિં–પણ સ્કુલ માની લેવું કે, બીજી રીતે અન્ય દેશો સમક્ષ વિચારે બાળકને સમજાવવા-તે સંબંધી વાત આર્યાવર્ત કંગાળ ગણાશે. બાળકને રૂચે એ રીતે કહેવી.
અને આત્મહિત માટે બાહ્ય સુખભૂતકાળમાં બાળકને શિક્ષણ ખાસ કરીને સાહ્યબીને સર્વથા ત્યાગ કરી, કુમળીવયના એવા ધાર્મિક પુરૂષ મારફત આપવામાં આવતું બાળકે ભેખ લે છે તે આર્યાવતમાં-બીજે કે જેથી ધાર્મિક વિચારો સ્વાભાવિક રીતે એવાં દર્શન તે શું, વાત પણ સાંભળવા નહિં મળે. બાળકમાં પ્રવેશતા.
ભૌતિક વિકાસમાં સર્વસ્વ સમાયું છે, એ ચાલુ શિક્ષણમાં એવી કઈપણ જાતિની અનાર્ય ભાવનાની આયાત છે. જરૂર ધાર્મિક વ્યવસ્થા નથી. ઉલટું ધમ–વિરોધી વિચારો ભાવના કાંઈક અંશે ન છાજતા ભૌતિક વિધરાવતા શિક્ષિતેને હાથે બાળક કેળવાય છે, કાસને અવરોધતી હશે? પણ એથી ધાર્મિક એટલે એ કુમળા માનસમાં એવાં ઝેરી બીજક ભાવના વ્યાઘાતક છે એ માનવું કે મનાવવું પડી જાય છે કે, જીવનમાં ધર્મ કરતાં જુદી તદ્દન ભૂલભરેલું છે. આજ, એ અનાર્યની સત્તા દિશામાંજ તે ચાલ્યો જાય છે. ધર્મ પ્રત્યે નીચે ઉછરેલું આર્યાવર્ત અધ્યાત્મને વિસરી સભાવ વધારવાની વાત તો દૂર રહી પણ ગયું છે. ભૌતિક પ્રગતિને પ્રધાનતા આપી, ધૃણ ન વધે એટલુંએ જે સાચવવામાં આવે પ્રવૃત્તિ કરી રહ્યું છે.